________________
અશો જરથુષ્ટ્ર (ફિરસ્તાઓ-યઝદો-દેવદૂતો) મારફતે આ દુનિયાનો કારોબાર ચલાવું છું.' અને જે કોઈ પોતાનાં કોઈક દુષ્કૃત્યોથી બીજાને હેરાન કરે, અગર મારી પેદાશનો નાશ કરે અગર બૂરાઈનાં કામ કરે, તે પણ મારા મદદનીશ(ફિરસ્તા)ને નાખુશ કરે છે, જે મને પોતાને (ખુદાને) નાખુશ કરવા સમાન છે. તેથી ““હે માનવીઓ તમે ભલા ઉદ્યમ કરો, સખાવતના ભલા અને સલામતી(દાનવૃત્તિ)નાં કાર્યો કરવા તમારા હાથ, પગ, બુદ્ધિને સતેજ-સજાગ રાખો, હંમેશાં આવાં કાર્યો કરવા સદા તત્પર રહે,'' આવું શિક્ષણ ખુદા તરફનું છે. જેને બાળવીરોના પેલા ઉમદા સિદ્ધાંત અને શિક્ષણ, ‘‘હંમેશાં સારાં કામ કરવા તત્પર તૈયાર રહો''નો સબળ ટેકો છે. આગળ લખ્યું તેમ પારસીઓ જે સુદરેહ પહેરે છે તેની (માનવીના જિગર નજીકની) કોથળી રાખવામાં એવો ભાવાર્થ છે કે એ કોથળીમાં પરમાત્મા(ખુદા)નો વાસ છે, જ્યાંથી આપણે નીકળ્યા ત્યાંથી (પેલી દુનિયામાંથી) નીકળતી વખતે આપણે ખુદાને વચન આપેલું કે આ દુનિયામાં જઈ રહીને પણ અમે ભલાઈનાં કામ કરીશું. તે વચન પૂર્ણ કરીને, આ દુનિયાનો ફેરો વસૂલ કરીને, આપણા અલ્પાત્માઓએ ફરીથી તે પરમાત્મામાં મળી જવાનું છે. દરેક ધર્મનું શિક્ષણ આ જ મતલબનું છે. ખુદા (હોરમઝદ) અને તેમના છ મદદનીશ મળીને સાત ફિરસ્તા મુખ્ય છે. જે આ દુનિયાની સાત જુદી જુદી વસ્તુઓ આસમાન (હવા વગેરે), સૂર્ય, ચંદ્ર (તારા મળીને), જમીન, પાણી, અગ્નિ, ઝાડપાન, જાનવર અને માણસ પર દરેક ફિરસ્તો (દેવદૂત) સર્વોપરી છે, ખુદાએ છ ગાહબ્બર(ઋતુઓના ફેરફાર)ના સમય દરમિયાન છ જુદી જુદી વસ્તુઓ ઉત્પન્ન કરી હતી. આગળ લખ્યું તેમ આ છ ગામ્બારમાં દરેક જણ
