________________
*સારોહણ
,,
મોટો રાજા થવા નીકળેલો ને ! તને તો જરૂર ફાંસીએ ચઢાવવો જોઈએ, પણ અમે કચાં કોઈનાં રાજ લૂંટી લીધાં છે તે. . . . ધમાલ મચી ગઈ એટલે સૈનિકો કડક થઈ કેદીઓને કોરડા મારવા અંદરના વાડામાં લઈ ગયા. સણ, સણ. કોરડા વીંઝાતા રહ્યા, માનવતા આંખો બંધ કરીને ક્ષીણ કાયા પર એને ઝીલતી રહી. કામ પૂરું થયું ત્યારે પોતાના બળે શરીર પગ પર ઊભા રહેવા સક્ષમ નહોતું, બાવડેથી એને ઝાલી રાખવો પડતો હતો. માંડ માંડ એ ડગલાંભેર ચાલી શકતો હતો. હવે એ લોકોને વધસ્થાન પર લઈ જવાના હતા પણ નિયમ મુજબ ક્રૂસ કાં તો ગુનેગાર પોતે ઉઠાવે અથવા તો એનું કોઈ સગુંવહાલું ઉઠાવે ! પેલા બે ગુનેગારોનાં સગાંએ તો આગળ આવી ક્રૂસને પીઠ પર ઉપાડી લીધા, પણ ઈશુ માટે બૂમો પર બૂમો પડી, ‘“કોઈ સગુંવહાલું હાજર છે ? હાજર છે કોઈ ? ' '
પૃથ્વી પર આજે જેના નામે લાખો કરોડો લોકો પોતાના જીવનને ઉદ્ધારના રસ્તે લઈ જવા મથી રહ્યા છે, તે વ્યક્તિની સગાઈ એની અંતિમ ક્ષણે આ પૃથ્વી ઉપર કોઈને મંજૂર નહોતી. કોટિ જનોના તારણહારને પોતાનો ક્રૂસ પોતે જ ઉઠાવી વધસ્થાન પર લઈ જવા આગળ ડગ ભરવું પડ્યું. હા, એ સાવ એકાકી અટૂલો હતો. શી' કસોટી કરે છે પરમાત્મા ? અને કરામત તો છે આ સત્યાગ્રહીની, જે છેવટ સુધી શાંત છે, સ્વસ્થ છે, જાણે બીજા કોઈનો જનાજો ઉઠાવીને લઈ જતો હોય તેટલી તટસ્થતાથી પોતાનો જનાજો ઉઠાવે છે. સિપાઈઓ એની કોરડાથી ફાટેલી ચામડી પર વજનદાર થાંભલો મૂકે છે, સિપાઈઓ આગળપાછળ ગોઠવાઈ જાય છે, સુથાર પણ
૬૯
