________________
૫૯
પરોઢ થતાં પહેલાં અહીં ખારાપાટ જમીનમાંય કોઈક વીરડો હતો. કૈફની દલીલ સામે નગરનો એક પ્રતિષ્ઠિત યૂસુફ નામનો નાગરિક ઊભો થયો. જેને બેસાડી દઈ અટકાવવાની હિંમત કૅઆફથી ના થઈ શકી. એણે કહ્યું, “ “આરોપી જવાબ ક્યાંથી આપે ? અહીં બધું કાયદેસર ચાલતું નથી લાગતું. કાયદો તો આરોપીને હંમેશાં દયાની દષ્ટિએ જ જુએ છે અને એનો બચાવ પંચનો કોઈ સભ્ય કરી શકે તેમ હોય તો તે માટે પ્રયત્ન કરે છે. ખેર, મારે તો આટલું જ કહેવું છે કે મંદિર અંગેનાં ઈશુનાં વચનમાં રહસ્ય એ છે કે માણસે ચણેલું મંદિર તો ઘડીકમાં ભોં ભેળું થઈ જઈ શકે. આવો, આપણે આત્મારૂપી મંદિરમાં ઈશ્વરનું પૂજન કરીએ. મંદિરમાં પ્રાણી ચઢાવવાથી પ્રભુ રાજી નહીં થાય, એ તો રાજી થશે પ્રાણીમાત્ર તરફ દયા અને પ્રેમ દાખવવાથી. ઈશુએ તો આટલી જ વાત કહી કે સેવા એ જ ધર્મનો મર્મ છે.' '
બાજી હાથમાંથી સરકતી લાગતાં કેઆફ આખો ને આખો સળગી ઊઠ્યો. ઠેકડો મારીને બરાડીને એણે ઈશુને પૂછ્યું, ‘‘બોલ, તું મસીહાનો અવતાર છો ? “ખ્રિસ્ત' છો ?'' ‘‘મારા કહેવાથી તમે થોડું જ માનવાના છો ? વળી હું ક્યાં કહું છું, તમે પોતે જ કહો છો !'' શાંત, સંયત સ્વરે ઈશુ બોલ્યા, ““જોયું? આ ઈશ્વરદ્રોહી પોતે જ નાસ્તિક થઈને કહે છે કે એ મસીહાનો અવતાર છે. એ “ખ્રિસ્ત' છે. હવે વધારે સાક્ષી-પુરાવાની જરૂર શી છે? છોડો લાંબી લપછપ અને બોલો, આ માણસ સજાને પાત્ર છે કે નહીં ?''
અને જાણે પાછળ મોત પડ્યું હોય તેમ એ પંચનો એકેકનો મત લેતો ગયો. “દેહાંતની સજા! મત આપો તરફેણમાં કે
