________________
બાળસૂર્યની રતિમ આભા છે, પણ હજી એની સાથે ચાર ફેરા ફરાય તે પહેલાં કોઈક અકળ યોજનાના ભાગ રૂપે કુદરતના નિયમોમાં ન બેસે એ રીતે એની કૂખ ગર્ભ ધારણ કરે છે. કર્ણમાતા કુંતી યાદ આવી જાય એવી જ આ કોઈ અકળ ઘટના ! પણ જીવનમાં ઘટતી બધી ઘટનાઓને સાંગોપાંગ સમજી લેવા જેટલી ક્ષમતા માનવમાં હજી ક્યાં આવી
પણ આથી જોસેફ તો મૂંઝાય જ ને? ધર્મિષ્ઠ યુવાન છે, પણ લગ્ન પહેલાં મા થઈ ચૂકેલી મેરીને પત્ની તરીકે સ્વીકારવી કેવી રીતે ? મનોમંથન ચાલે છે, ત્યાં સ્વપ્નમાં દૈવવાણી સંભળાય છે, “મેરીને સ્વીકારતાં ગભરાઈશ નહીં. એ પવિત્ર છે. પવિત્ર આત્માના પ્રભાવથી આ ગર્ભાધાન થયું છે. આવનાર પુત્રનું નામ “ઈશુ(મુક્તિદાતા) પાડજે, કારણ તે પોતાની પ્રજાને પાપમાંથી મુક્તિ અપાવવા અવતર્યો છે.'' . . . બીજું કાંઈ ચાડી ખાય કે ના ખાય, પણ ચારિત્ર્ય અંગેની માણસની મલિનતા છાપરે ચઢીને પોતાની હસ્તી પોકારતી હોય છે, પણ જોસેફને તો મેરી હજી એવી ને એવી જ પવિત્ર લાગે છે, કારણ કે મેરી પ્રાર્થનામાં ગાય છે, ‘‘સર્વશક્તિમાન ઈશ્વરે મારે ખાતર મહાન કાર્યો કર્યા છે, અને એનું નામ પાવન છે !'' આ પાવનતા જોસેફને સ્પર્શી જાય છે અને એ મેરીને સ્વીકારી લે છે, એટલું જ નહીં મેરીનું સંતાન પોતાના મૂળ વતનમાં જન્મ લે એવી ભાવનાથી મેરીના વતન નાઝરેથથી બંને બેથલહેમ આવવા નીકળે છે.
ગર્ભાધાન અંગેની અગમ્ય વાયકાની જેમ બીજી એક લોકવાયકા એવી પણ છે કે ઈશુનો જન્મ ઢોરોનો ચારો રાખવાની
