________________
પ્રસાદ
પ્રકાશ બહાર થાય છે. ભાવ પહેલાં ક્ષણિક હોય; પરંતુ ભજન વગેરે દ્વારા પુષ્ટ બને છે; કેમ કે હૃદયમાં મહાભાવ વિરાજમાન છે. સુયોગ મળતાં જ મહાભાવ પોતાનું કામ કરવા માંડે છે.
ભાવ વિનાનું ભજન વિલાયતી ફૂલ જેવું ગણાય; દેખાવમાં સુંદર, પરંતુ એમાં સુગંધ નથી. કીર્તનમાં પણ ભીડ સારી હોય અને ધામધૂમ ઘણી હોય, પરંતુ ભાવ ના હોય તો દેવતાઓનો આભાસ નહીં થઈ શકે. દેવતા તો ભાવવાહી છે.
૮. પ્રસાદ
કથાની પૂર્ણાહુતિમાં પ્રસાદ મળવો જ જોઈએ. માનો કૃપાપ્રસાદ સમગ્ર ભારતભરમાં વહેંચાયો છે. અનેક સ્થળોએ શ્રીમાએ યાત્રા કરી હતી. તેઓશ્રીનું આગમન થવાનું છે એના સમાચાર જોતજોતામાં ફેલાઈ જતા, અને નિમંત્રણની રાહ જોયા વિના લોકો શ્રીમાનાં દર્શને જઈ પહોંચતા અને જ્યારે દર્શન પછી પાછા વળતા ત્યારે એમના અંતરદીપકની સંકોચાયેલી વાટને સંકોરીને, શ્રદ્ધાભક્તિનું તેલ જાણે પુરાયું હોય તેવો અનુભવ લઈને જતા. કોઈ નવો શુભ સંકલ્પ કરતા, કોઈ ક્ષમાયાચના કરતા અને કોઈ માત્ર નમન નમીને પાછા વળતા ત્યારે એમનાં હૈયાં ખીલી જતાં. માનો પ્રસાદ પામીને સૌ કૃતાર્થ બનતા.
શ્રીમા'ની કથાનો વિસ્તાર મોટો છે. એમના ઉપદેશોનું અમી પણ અખૂટ છે. એનો પ્રવાહ વહેતો રહ્યો છે. નથી આડંબર, નથી પ્રચાર. કોઈ રોકટોક નથી. સામાન્ય લોકો તો શ્રીમાનાં દર્શને આવતા જ પરંતુ એમના નિવાસસ્થાન કે
