________________
મહાપ્રયાણ હતાં. આ આયોજન મુખ્ય સભાખંડમાં જ થયું હતું. ભક્તોએ શ્રી શંકરાચાર્યજીને વિનંતી કરી હતી કે “મા” તબીબી સારવાર લેતાં નથી; ઔષધ ગ્રહણ કરવાની પણ ના પાડે છે, સ્વાથ્ય પણ કથળતું જાય છે, તો સૌ વતી આપશ્રી પૂજ્ય માતાજીને વિનંતી કરે; પ્રાર્થના કરે.
અને શ્રી શંકરાચાર્યજીએ માને આ સંબંધી પ્રાર્થના કરી પણ ખરી...
જવાબ મળ્યો. “અબ ઇસ શરીરકા લેનદેન છૂટ ગયા હૈ.. બસ અબ તો અવ્યક્ત કે સાથ ખીંચાતાની ચલ રહી હૈ...!'' આટલો આદેશ ભક્તોને માતાજીના લીલા સંવર કરવા માટે પૂરતો હતો. સૌ સાબદાં થઈ ગયાં અને માતાજીની અનુમતિથી તેમને કિશનપુર(દહેરાદૂન)ના આશ્રમમાં વધુ એકાંત માટે લઈ ગયાં. ત્યાં શ્રીમાનું દર્શન અઠવાડિયે એક વાર માત્ર રવિવારે જ સાધારણ જનસમાજને કરાવવામાં આવતું. વડા પ્રધાન ઈન્દિરાજી વારંવાર શ્રીમા પાસે આવતાં; આ દિવસો દરમિયાન રાષ્ટ્રપ્રમુખ શ્રી લસિંગ પણ માનાં દર્શને આવી ગયા. પરંતુ માતા જાણે સર્વ બંધનોથી સ્વયં મુક્ત હતી. તેમ પોતાનાં બાળકોને પણ માયા છોડાવતાં જતાં હતાં. શ્રીમાનાં માતુશ્રીએ પણ પાછલી અવસ્થામાં સંન્યાસ લીધો હતો, અને શ્રી સ્વામી મુક્તાનંદગીરીજી નામથી પ્રસિદ્ધ થયેલાં. ભોળાનાથજી તો સંન્યાસી જીવન જ જીવ્યા હતા. માતાજીએ પોતે તો સંદેવ શ્વેત વસ્ત્રો ધારણ કર્યો, પણ ગંગાજળ સમાણું તેમનું જીવન પવિત્ર રહ્યું. તેમાં તેમની માયા જેમનાથી સૌથી વધુ હતી તે ગુરુ પ્રિયાદીદીએ પણ આ દિવસો દરમિયાન જ સમાધિ લઈને દેહ
