________________
૫૮
હજરત મહંમદ અને ઇસ્લામ ખ્રિસ્તીઓ મૂર્તિઓની પૂજા કરતા હતા અને તેમનાં દેવળો મૂર્તિઓથી ભરેલાં રહેતાં હતાં. ફરમાનનો કેટલોક ભાગ આ છે !
“અલ્લાના નામથી (કે જે સૌ પર દયા કરનાર ને રહીમ છે. અલ્લાના રસૂલ મહંમદ તરફથી સિનાઈ પહાડના મહંતો અને સામાન્યપણે સૌ ખ્રિસ્તીઓ માટે.
ખરેખર અલ્લા સૌથી મોટો અને સૌથી મહાન છે. બધા જ પેગંબરો એની જ પાસેથી આવ્યા; અને ક્યાંય લખ્યું નથી કે અલ્લાએ કોઈને અન્યાય કર્યો હોય.
“મારો ધર્મ માનનારાઓમાંથી જે કોઈ, પછી ભલે તે બાદશાહ હોય કે ગમે તે હોય, નીચેના ફરમાનનું મારું વચન અને આ પ્રતિજ્ઞાને તોડવાની હિંમત કરશે તે અલ્લાના વચનને તોડવાનું અને પ્રતિજ્ઞાને જુઠી પાયાનું અને (અલી ન કરે !) પોતાના ઈમાનને તોડવાનું પાપ કરશે.
“જ્યારે કોઈ ખ્રિસ્તી મહંત યાત્રા કરતાં કરતાં (મદીનાના રાજ્યમાં) કોઈ પર્વત કે ટેકરી ઉપર, ગામ કે વસ્તીમાં, સમુદ્ર પર કે રણમાં અથવા કોઈ મઠ, દેવળ કે બીજા પ્રાર્થનાલયમાં જઈને મુકામ કરે, તો સમજવું કે તેના જાનમાલનો મારા જીવને જોખમે બંદોબસ્ત અને રક્ષણ કરવા માટે હું પોતે ધર્મના સૌ અનુયાયીઓ સમેત તે મહંતની સાથે છું. કેમ કે એ લોકો આપણી જ ઉમ્મત(કોમ)નો એક ભાગ છે અને તેમના વડે આપણી પ્રતિષ્ઠા છે.
હું આ ફરમાન દ્રારા મારા સૌ અધિકારીઓને હુકમ કરું છું કે તેઓ એ લોકો પાસે કોઈ પ્રકારનો કર કે બીજું કંઈ દાણ વગેરે ન માગે. તેમને કોઈ એવી બાબત માટે હેરાન ન કરવા જોઈએ.
તેમના કાજીઓ અને સરઘરોને બદલવાનો કોઈને હુક નહીં હોય અને કોઈ તેમને આ હોદ્દાઓ પરથી ખસેડી શકશે નહીં.
“સડક પર ચાલતાં કોઈ તેમને કોઈ પ્રકારનું દુ:ખ ન દે.
