________________
૩૦
હજરત મહંમદ અને ઇસ્લામ બીજા બનાવથી એ પણ જણાઈ આવે છે કે મહંમદસાહેબ કેટલા શાંતિપ્રિય અને કેટલા સમજદાર હતા તથા પોતાના દેશબંધુઓમાં તેમનું માન કેટલું વધેલું હતું.
પાણીની રેલને લીધે કાબાની દીવાલોમાં ફાટો પડી ગઈ. તેની મરામત કરવાની જરૂર જણાઈ. આ મરામત કરાવતાં કાબાના પવિત્ર પથ્થર ‘સંગે અસવદને પાછો યોગ્ય જગ્યાએ ગોઠવવાનો સવાલ ઊભો થયો. આ પથ્થર બહુ પુરાણા જમાનાનો છે. તે દોઢ ફૂટ લાંબો અને આઠ ઇંચ પહોળ, ઈંડાના આકારનો છે. તે મહંમદસાહેબની હજારો વરસ પહેલાંની કાબાની મુખ્ય વસ્તુ છે. કાબાના અગ્નિ ખૂણામાં જમીનથી પાંચ-છ ફૂટની ઊંચાઈએ બેસાડેલો છે. સૌ મુસલમાન યાત્રાળુઓ તેને આદરપૂર્વક ચૂમે છે. સંગે અસવદને ઉઠાવીને તેની યોગ્ય જગ્યાએ ગોઠવવાનું માન કોને આપવું, એ બાબત કુરેશ કબીલાની ચાર મોટી મોટી શાખાઓમાં ઝઘડો ઊભો થયો. ઝઘડો વધી પડ્યો. છેવટે એ ઝઘડાને નિકાલ કરવા માટે સૌએ મળીને પોતાના અલ-અમીન મહંમદસાહેબને પંચ નીમ્યા. મહંમદસાહેબે ત્યાં જઈને પોતાની ચાદર પાથરી તેની ઉપર પોતાને હાથે અંગે અસવદ મૂક્યો. પછી તે ચાદરનો એક છેડે પડીને ઉઠાવવા ચારેય ખાનદાનોના મુખીઓને કહ્યું. આમ એ બધાએ મળીને સંગે આસવદને તેની દીવાલમાંની જગ્યા સુધી ઊંચક્યો. ચાદરને દીવાલ સરસી લાવવામાં આવી એટલે મહંમદસાહબે ધીરેથી ટેકો આપીને સંગે અસવદને તેની જગ્યામાં સરકાવી દીધો. આમ જે ઝઘડાથી કુરેશીઓમાં માંહોમાંહે લડાઈ સળગી ઊઠત એટલું જ નહીં, જેમાં અરબસ્તાનના બીજા બધા કલા પણ ખેંચાઈ આવત અને એક રાષ્ટ્રીય આફત થઈ પડત તે સહેલાઈથી પતી ગયો.
