________________
૧૩૦
કંચન ને કામિની
વળી કેરીગાળા ભેગા લગનગાળા પણ ખરાને !' ખીજી વ્યક્તિએ ગાડી માડી પડવાનાં કારણેા સમજાવવાના ડેળ કર્યાં.
*
એ વાત સાચી, પણ આજે ગાડી બહુ મેાડી થાય તે આપણે બધા ધાણુ બગડે ! તને ખબર છે ? રાત ટૂંકી ને વેશ ઝાઝા જેવા આપણા ઘાટ છે!.'
· આટલી રાત ભેગી એક રાત વધુ. એમ હાયવોય કરે કઈ કામ થાય ?' બીજાએ ઠંડે પેટે કહ્યું.
હાયવોય ન કરું તે કામ શી રીતે ચાલે ? મનસુખ, તું તે સાવ અડખૂથલ જ રહ્યો. વખતના પૈસા છે, વખતના. ' વાત કરનારે શકરા-ખાજના જેવી તીક્ષ્ણ દૃષ્ટિ ચારે તરફ ફેંકતાં આગળ ચલાવ્યું.
6
· મનસુખ, હિટલરે આપેલું પંદર હાડાનું અલ્ટીમેટમ કદાચ જોઢું પણ પડે, પણ રાંડેલા મૂરતિયાનું અલ્ટીમેટમ કેવળ તેર દહાડાનું તેરમે દહાડે તે ચાંલ્લા થવા જ જોઈએ. અને એ ન થાય તે પછી થઈ રહ્યું, લખ ચેારાસીના ફેરા ! લોક કહે કે કઈ હશે ત્યારે જ ન થયું તે ! પાના શેઠના રંડાપાને આજ અગિયારમા દહાડા છેઃ કાલ આરમે! તે પરમ દિવસે તે ખેલ ખલાસ !'
કાઠિયાવાડની ભૂમિ પર ગામેગામ કે શહેરેશહેર વેરાયેલી ચૌદશિયાની જાતના આ મહાનુભાવ, વાત પૂરી કરે ત્યાં સ્ટેશનને ઘટા જોરથી અજી ઊઠ્યો.
- ગાડી છૂટ ગઈ !.......
અધમીચી આંખે પાટરે ખૂમ મારી; અને આ બે મહાનુભાવા થાડી વાર શાન્ત રહી, પાછા વાતે ચડયા.
- પેલા લાડકાશેઠની દીકરી જોઈ છે ને! તીડડા જેવી છે, તીડડા જેવી ! ’
અને તીડ જાતના પ્રાણીની માદાનું નામ લેતાં લેતાં તે આ
