________________
८७८
हीरसौभाग्यम्
[ सर्ग १७ : श्लो० २०१
- स विजयसेनसरिः बन्धुवत् भ्रातेव स्वीयजनैरात्मीयम जैरुपेतः सहितः सन् गुरोः स्वर्गगमनात्प्राक्समये हीरगुरोः समोपे संप्रेषितः पातिसाहिना प्रहितः । किं कृत्वा । प्रस्था पितः स्फुरदीप्यमानं जगच्चेतश्चमत्कारकारि मान संमानमिव स्फुरन्मानम् महिषीमहिषगोवृषभा एते चत्वारोऽपि कदापि केनापि न हलव्याः तथा केनापि मदाज्ञावशवर्तिनां मत्सेवकेन जना बन्दीकर्तव्या न नैवावश्यम् इति स्वहस्तमुद्राङ्कितलेख सर्पयित्वा । कस्य । तस्य विजयसेनसरेः । कया । प्रीत्या स्नेहेन प्रमोदेन वा ॥ इति साहिना विजयसेनस्ररेणुरुसमीपे प्रेषणम् ॥
પ્લેકાર્થ
અકબરબાદશાહે વિજયસેનસૂરિજીને ભેંસ, પાડા, ગાય અને વૃષભ આ ચારની સદંતર હત્યા કરવાના નિષેધરૂપ, તેમજ “મારે કઈ પણ સેવક કઈ પણ નિરપરાધી માણસને બંદી બનાવે નહીં” તેવા બે ફરમાનપત્ર સન્માન પૂર્વક અર્પણ કરીને, પિતાના બંધુની જેમ વિજયસેનસૂરિજીને હીરવિજયસૂરિજી પાસે મોકલ્યા. ૨૦૦
सोऽप्याकर्णितहीरस रिमघवाङ्गापाटवः संचर___ न्यावद्गुर्जरदेशलक्ष्मितिलकं संप्राप्तवान्पत्तनम् । संतप्तत्रपुराशिसिञ्चनमिव श्रुत्योरशर्मावहं
स्वलोकोपगमं गुरोर्गणधरस्तावत्समाकर्णयत् ॥ २०१॥ सोऽपि विजयसेनसरिरपि तावद्गुरोः हीरसुरेः स्वलॊकोपगम देवलोके पादावधारण समाकर्णयत् सम्यक् सत्यत्वेन श्रुतवान् । स किंभूतः । गणधरो गुरावुपरते स एव गच्छधारकः । किम् । श्रुत्योः श्रवणयोबहुजनस्य मिथ्यादृशामपि अशर्मावहं दुःखविधायकम् । किमिव । संतप्तानामुष्णीकृतानां रसीभूतानां च पुणां राशिजस्तस्य सिञ्चन निर्भरतया मध्येऽभिषेचनमिव । तावत्किम् । यावत्तोऽपि सूरिरपि आकर्णित लोकप्रवृत्तिपरम्परया लेखोदन्तावगमनेन श्रुत हीरसरिमघोनः श्रीहीरविजयसूरीन्द्रस्याने शरीरे अपाटव रोगादिभिरपटुतामसमाधिर्येन । अत एव संचरन्ननवच्छिन्नप्रयाणश्चतुर्मासकमध्येऽपि त्वरिततर पथि प्रतिष्ठमानः प्रचलन सन् गुर्जरदेशस्य तिलके लक्ष्मितिवकोपमान' पत्तनमणहिलपाटकपटभेदन यावतां कालेन यस्मिन् समये वा संप्रातवान् । यावता पत्तने समेत इत्यर्थः ॥
શ્લેકાર્થ વિજ્યસેનસૂરિજીએ પણ લેકે ના મુખે પૂજ્ય ગુરુદેવ શ્રીહીરવિજયસૂરિજીની નાદુરસ્તતબિયતના સમાચાર સાંભળીને ચોમાસાના કામમાં પણ અવિચ્છિન્ન પ્રયાણ કરતા અનુક્રમે