________________
८७६
हीरसौभाग्यम् [ सर्ग १७ : श्लो० १९७-१९८
अन्वतिष्ठंश्चतुर्दिग्विभागागता यात्रिकास्तत्र यात्रां जिनेन्द्राद्रिवत् । कामिकस्वर्गिणेवामुना कामितं पूर्यतेऽन्यच्च सेवासु देवाकिनाम् ।। १९७ ।।
चतसृणां चतुःसंख्याकानां पूर्वा-दक्षिणा - पश्चिमा-उत्तरानाम्नां दिशां हरितां विभा गेभ्यः प्रदेशेभ्यः ऑगताः आयाता यात्रिका यात्राकारका जनास्तत्र स्तूप यात्रां प्रभुपादुकाप्रणतिलक्षणामन्व तिष्ठन्कुर्वन्ति स्म । किंवत् | जिनेन्द्राद्रिवत् । यथा शत्रुंजयशैले यात्रिकजनो यात्रां करोति । 'मान' वदन्तीह जिनेश्वराद्रेः' इदं काव्य पूर्वलिखितमस्ति पुराणान्तर्गत ं च । पुनरन्यदपि अमुना गुरुपादुकाङ्कितस्तूपेन सेवासु स्वसेवन करणेषु हेवाकिनां वा स्वभावः स एव शीलमस्त्येषामिति हेवाकिनस्तेषां भक्तिभरनिर्भरभावानां यात्रिकजनानां कामित वाञ्छित पूर्वते पूर्णीक्रियते । केनेत्र । कामिकस्वर्गिणेव । यथा कामितपूरकेण गीर्वाण भक्तकामितं पूर्यते ॥ इति स्वपकरणतन्माहात्म्य च ॥
લેાકા
શત્રુંજયતી'ની જેમ સ્તૂપની યાત્રા કરવા માટે ચારે દિશાથી અહં'પૂવિ કાન્યાયે ભાવિકા આવવા લાગ્યા. અને જે ભક્તિપૂર્વક યાત્રા કરતા તેએના મનારથા દેવાની प्रेम सहज थता ॥ १५७ ॥
तत्प्रक्रमे विजयसेनविभ्रुमांऊसूनुं पृणन्सदसि लाभपुरे बभूव । धर्मावनीप्रियतमं पुरि लक्षणाद्य
वत्यामिव व्रतिपुरंदरबप्पभट्टिः ॥ १९८ ॥
तत्प्रक्रमे तस्मिन हीरविजयसुरेरुन्नतनगरे द्वितीयचतुर्मासकरणावसरे विजयसेननामा विभुर्गच्छपतिर्लाभपुरे 'लाहोर' इति प्रसिद्धे नगरे बभूव । किं कुर्वन् । सदसि सभायां सर्वसामन्ताद्यनेकपार्षद्यभूषितपर्वन्मध्ये हमांऊसृनुमन्त्ररपातिसाहिं पृणन् संतुष्टिमुत्पादयन् । क इव । बप्पभट्टिरिव । यथा प्रतिषु साधुषु पुरंदरों वासवो बप्पभट्टिनामा सूरिः सदसि धर्मनामा अवनी गौडजनपद मेदिनी तस्याः प्रियतमं भर्तारं धर्मनृपतिं प्रीणन लक्षणा इति पदमाद्यं यस्यां तादृशी वती एतावता लक्षणावती गौडमण्डलमण्डनं नृपराजधान्यां लक्षणावतीनामनगर्या भवति स्म ॥
લેાકાથ
શરીરની અસ્વસ્થતાને કારણે હીરવિજયસૂરિજીને ખીજું ચોમાસું ઊનાનગરમાં રહેવું પડયુ ત્યારે વિજયસેનસૂરિજી લાહોરમાં અક્રખરખાદશાહની રાજસભાને ધ ગાષ્ટિ દ્વારા