________________
सर्ग १४ श्लो २८७-२८९]
हीरसौभाग्यम्
चकमे काङ्गति स्म । क इव । चलचञ्चुरिव । यथा चकोरः शुचिरुचेश्चन्द्रमसो में कामयते । किंभूतस्य विजयसेनविभोः शुचिरुचेश्च । विदलितानि अखिललोकस्य समस्त जगतः सर्वभविकानां च तमसामज्ञानानामन्धकाराणां च ततिः पङिकयेन ॥
બ્લેકાર્થ
શ્રી હીરવિજયસૂરિજી દ્વારા ભાનુચન્દ્રજીને ઉપાધ્યાયપદ અર્પણ કરાયા બાદ જેમ ચકર ચન્દ્રદર્શન ઈચ્છે તેમ બાદશાહના હૃદયમાં, ભવ્યલકના અજ્ઞાનરૂપી અંધકારનો નાશ કરનારા વિજયસેનસૂરિનાં દર્શનની કામના જાગી. | ૨૮૭ |
प्रैषीत्ततः प्रेष्ययुगं सलेखमानेतुमाचार्यसुधामरीचिम् ।
अकब्बरः सिन्धुमिवात्र चक्री सुमित्रभूः सुस्थितमादितेयम् ॥ २८८ ॥ ततो दर्शनाकाङ्क्षानन्तरं अकब्बरः पातिताहि. आचार्यसुधामरीचिं विजयसेनम्ररीन्दु. मानेतु स्वदेशे समाकारयितु सह लेखेन फुरमानेन वर्तते नत्तत्सलेखं प्रेष्ययुग मेवडाद्वन्द्व प्रेषीत्प्रस्थापयति स्म । क इव । सुमित्रभूरिव । यथा सगरचक्रवर्ती सिन्धुं समुद्रमानेतु लवणसमुद्राधिष्ठायक सुस्थितनामानमादितेयं देवं प्रेषयति स्म ॥
લોકાર્થ
જેમ સગરચક્રવત એ સમુદ્રને લાવવા માટે લવણસમુદ્રના અધિષ્ઠાયક સુસ્થિત નામના દેવને મોકલ્યા હતા તેમ દર્શનની ઈચ્છા થયા બાદ અકબર બાદશાહે વિજયસેનસૂરિજીને બોલાવવા માટે ફરમાન સહિત બે દૂતોને મોકલ્યા. ! ૨૮૮ છે
लेख न्यासमिवार्पितं क्षितिपतेर्दूतद्वयेनादरा
दादायाथ विभाव्य तस्य बुबुधे हार्द मुनीन्द्रोऽखिलम् । द्रष्टु काङक्षति मामिवैष कथमप्याचार्यमप्यात्मना
संतयेति ततो न्यवेदयदनूचानाय सर्व स तत् ।। २८९ ॥ मुनीन्द्रो हीरविजयसूरिस्तस्य फरमानरूपलेखस्य अखिलं समग्रं हार्द रहस्य बुबुधे जानाति स्म । किं कृत्वा । विभाव्यावलोक्य । कथम् । अथ पश्चात् । किं कृत्वा । आक्सदबहुमानादादाय गृहीत्वा । कम् । लेखं फुरमानम् । कमिव । न्यासमिव निक्षेपमिव । यथा 'पणि' इति लोकप्रसिद्धया । किंभूतुं लेखम् । क्षितिपतेरकब्बरसाहेर्दूतद्वयेन मेवडायामलेन संदेशहारकयुगलेन अर्पितं स्वस्य प्रदत्तम् । ततो लेखादानवाचनरहस्यज्ञानानम्तरं हि० सौ० ७७
