________________
सर्ग १४ श्लो० २४६-२४७]
हीरसौभाग्यम्
५८७
अमुत्रास्मिन् जगति तत्प्रसिद्धमेतदृश्यमानं चित्रमाश्चर्यमास्ते । तत्किम् । थानसिंहो यत्तां कल्याणश्रिय मक्तिलक्ष्मी निजवशां स्वायत्तां निमिमीते स्म चकार । किंमतः । प्रीतिमान मुक्तिलक्ष्मी प्रति स्नेहवान् । अन्यत्र प्रमोदमेदुरिताङ्गयष्टिः । पुनः किं कुर्वन् । कल्याणश्रियं सुवर्णविभूतिर्थिनां याचकानां सार्थस्य वर्गस्य वशगां वशवर्तिनी कुर्वन्नपि सृजन्नपि । किं कृत्वा । इह फतेपुरमध्ये तैरकब्बरसाहिविहितसन्मानैः श्रिया शुद्धाचारत्वेन यशोलक्ष्म्या युक्तानां सूरीणामपरेषामनूचानानां मध्ये ईश्वराः अधिपतयः ज्ञानव. र्गादिभिर्महीयांसस्तेषु हीरेथूडामणिकल्पै_रविजयसूरिभिः स्वयमात्मना अप्रतिमेनासाधारणेन उत्सवेन महेन भगवतां तीर्थकृतां बिम्बानां प्रतिमानां प्रतिष्ठां वा सक्षेपाजनशलाकादिकां निर्माप्य कारयित्वा ।
પ્લેકાર્થ આ જગતમાં આશ્ચર્ય તે જુઓ! શ્રી હીરવિજયસૂરિના જિનેશ્વર ભગવંતનો સ્વયં અંજનશલાકા આદિ ભવ્ય મહોત્સવ કરાવીને પ્રીતિવંત થયેલા થાનસિંહું કલ્યાણસુવર્ણની સંપત્તિ યાચક વર્ગને સ્વાધીન કરીને અર્થાત્ અનર્ગલ દાન આપીને મુક્તિલક્ષ્મીને પિતાને સ્વાધીન કરી. ૨૪૬ છે
श्रीमदगुर्जरराजवीरधवलाधीशः समुत्कण्ठितः
स्वेन श्रीकरणाभिधानपदवीं श्रीवस्तुपालं यथ।। सरिक्षोणिमहेन्द्रहीरविजयस्तस्मिन्महेऽस्याग्रहे
णौपाध्यायपदं निनाय विबुध शान्त्यादिचन्द्राभिधम् ॥ २४७ ॥ स जगद्विख्याताकब्बरप्रतिबोधविधाता सूरिष्वनूचानेषु क्षोणिमहेन्द्रः पृथिवीपाकशासनो राजा श्रीहीरविजयसरिस्तस्मिन् प्रतिष्ठासंबन्धिनि महे महोत्सवे अस्य थानसिंहस्याग्रहेण शान्तिरिति पदमादौ यस्य तादृशी चन्द्र इत्यभिधा नाम यस्य तादृग्विध विबुध प्रज्ञांशमुपाध्यायपदं निनाय प्रापितवान् । शान्तिचन्द्रप्रज्ञांशस्योपाध्यायपद ददावित्यर्थः । तत्र दृष्टान्तं वक्ति-यथा सम्यगुत्कण्ठा औत्सुक्य जातमस्येति समु.
उतः श्रीमान्मण्डललक्ष्मीकलितः गुर्जराणां राजा स्वामी वीरधवल इति नामाधीशः मभुः स्वेनात्मना श्रिया भाग्यवैभवेन युक्त वस्तुपाल तेजःपालज्येष्ठभ्रातर श्रीकरणनाम्नी पदवीमधिकारविशेषम् । मित्रित्वमित्यर्थः ॥ इति थानसिंहप्रतिष्ठायां शान्तिचन्द्रस्योपाध्यायपदम् ॥
કાર્ય જેમ ગુર્જરદેશના અધિપતિ વિરધવલરાજાએ ઉત્સાહપૂર્વક વસ્તુપાળમંત્રીને શ્રીકણુની પદવી આપી હતી તેમ જગદ્ગુરુ હીરવિજયસૂરિજીએ પ્રતિષ્ઠા મહોત્સવમાં