________________
मर्ग ८ श्लो० ९१-९३]
सौभाग्यम्
५५१
ज्योत्स्नाप्रियावेव चक्षुषी यत्र । अथ वा ज्योत्स्नारूपां सुधां सुधारुचित्वात्पिबत इत्येवंशीलौ तादृशौ चलचञ्चू पतत्तुल्ये वा चक्षुषी नेत्रे यत्र । पुनः किंभूतम् । उत्सङ्गो क्रोडे मङ्गोऽस्त्यासां तादृशाः कृतास्तारास्तारकाः । 'तारकाभकनीनिकयोस्तारौं' इति लिङ्गानुशासने नक्षत्रकनीनिकयोरर्थयोस्तार शब्दः पुंस्त्रीलिङ्गे । यथा 'तारस्तारा च' इत्यवचूर्णौ । एव वत्यात्तद्रूपा घा तत्तुल्या वा दन्ता यत्र तत् ॥
Àાકા
શાસનદેવીનુ' મુખ ચ'દ્ર જેવું આચરણ કરતુ હતું. તે આ પ્રમાણે ભ્રમરારૂપ લાંછનને ધારણ કરતું હતું . કાન્તિરૂપ અમૃતનું પાન કરતા ચકેાર રૂપ ચક્ષુવાળુ અને મધ્યમાં એકઠા કરાયેલા તારારૂપી દાંતવાળુ મુખ ચંદ્ર જેવુ શાભતુ' હતુ.. ૫ ૯૧ ૫
चिकीर्षता यन्मुखमात्तसार - मात्मानमन्विष्य चतुर्मुखेन । गलन्मरन्दाश्रुकणाब्जराजी - द्विरेफरावैरिव रारटीति ॥ ९२ ॥
गलन्तः पतन्तो ये मरन्दाः मधूनि मकरन्दविन्दवस्त एवाश्रुकणा रोदने नयननिर्गतनीरविप्लुषो यस्याम् । तादृशी अब्जराजी कमलमाला । उत्प्रेक्ष्यते - द्विरेफर राबैर्मधुकगुजा रारटीति अतिशयेन रोदिति पूत्कृति वा कुरुते । किं कृत्वा । यन्मुख यस्या शासनदेवताया वदन' चिकीर्षता कर्तुमिच्छता चतुर्मुखेन ब्रह्मणा आत्तं गृहीत सारम् । 'सम्यग्मज्जा सारो मञ्जि' इति हेम्याम् । सारदल वा स्वकीयसद्वस्तु यस्मात्तादृशमात्मानमन्विष्य विलोक्य ॥
લાકા
શાસનદેવીનું મુખ બનાવવાની ઇચ્છાથી બ્રહ્માએ ગ્રહણ કરેલાં પેાતાનાં સારતત્ત્વાને જોમ્બે, પડતા મકરંદ (રસ)નાં બિંદુએ!રૂપી અશ્રુષાતને કરતી કમલાની પતિ, ભ્રમરાના ગુંજારવથી જાણે ઉચ્ચ સ્વરે રુદન કરતી ન ડ્રાય !!! ૯૨ ॥
दोसौ वसन्त, स्वमित्र पुष्पास्वनृपं निरीक्ष्य ।
किमागतस्तं मिलितु मृगाङ्को, वक्त्रं चकासे सुरकम्बुकण्ठ्याः ।। ९३ ।।
सुरस्य कम्बुः त्रिरेखः एतावता दक्षिणावर्तशखः तद्वत् रेखात्रिकाङ्कितः कण्ठो यस्यास्तस्याः । सुरकम्बुकण्ठ्याः सुरस्य कम्बुकण्ठया वध्वा इति वा । सुधाशनवध्वा aa art चकासे दिदीपे । उत्प्रेक्ष्यते - यस्था इदं यदीयं चेतश्चित्तं तदेव वसतिर्वा सवेश्म तत्र वसन्त वास कुर्वाणम् । देवीसंबन्धिनि हृदयसदने तिष्ठन्तमित्यर्थः । तथा स्वस्यात्मनो मित्रः सखायं पुष्पास्त्रनामानं मदनाभिधानं नृपं राजानं निरीक्ष्य व्यालोक्य तं प्रति मिलितुमागतो गगनात्समागतः । किंभूतः । मृगाङ्कः शशधरश्चन्द्र इव ॥