________________
हीरसौमाग्यम्
[सर्ग ४ श्लो० १४३-१४५
लितश्रीखण्डद्मद्रवैः सर्वतः सर्वेष्वपि प्रदेशेषु आलिप्यते किमु धवलीक्रियत इव । अथवा-दुग्धाब्धेः क्षीरसमुद्रस्य प्रसरद्भिविस्तार गच्छद्भिस्तरङ्गितैः कल्लोलमालाक लितैर्भवद्भिस्तरङ्गाः संजाता एष्विति वा तादृशैः पयःपूरैर्जलप्लवैः उत्प्रेक्ष्यते । आप्लाव्यत इन । स्वमध्यमतेष क्रियते । सर्वापि सर्वसलिलमयी विधीयते । उताथवा मौक्तिकेभ्यो मुक्काफलेभ्यो जायन्ते स्मेति मौक्तिकः क्षोदैश्चर्णैरिव । चूर्णीकृतमुक्तामिः पूरितेव । उताथ का विलीनैर्द्रवीभूतैस्तुहिनैहिमैर्वा आपूर्यते निर्भर म्रियते इत्यारेका स्वान्ते क्रियते। संदेहद्वापरारेका' इति हैम्याम् । यत्र संदेहस्तत्रैव विचारः॥ इति श्रीआनन्दविमलमूरिः।
તે આનંદવિમલસરિની પૃથ્વી પર પ્રસરતી કીર્તિને જોઈને, પંડિત હૃદયમાં આ પ્રકારના વિકલ્પ કરતા હતા, “આ પૃથ્વી ચારે તરફ પૂરમિશ્રિત ચંદનના પંકવડે વિલેપન કરાઈ છે કે શું ? અથવા ક્ષીરસમુદ્રના તરંગોરૂપે બનેલા પાણીના પ્રવાહમાં ડુબી ગઈ છે કે શું ? અથવા ભૌતિકાના ચૂર્ણવડ વિલેપન કરાઈ છે કે શું ? અથવા તો પ્રવાહરૂપે બનેલા હિમા-બરવડે પૂરાઈ ગઈ છે કે શું ? અથવા મચકુંદના પુષ્પવડે વ્યાપ્ત બની ગઈ છે કે શું ?” પંડિતે આવા ભિન્ન ભિન્ન વિકલ્પને કરતા હતા. અર્થાત શ્રીઆનંદવિમલસૂરિ અસાધારણ ગુણના ભંડાર હતા. ૧૪૩
विजयदानमुमुक्षुपुरंदरः, पदममुष्य ततः समभूषयत् । उदयभूमिभृतः शिखर शर-द्विशददीप्तिरिवाम्बरकेतनः ॥१४४॥
ततोऽनन्तर विजयदाननामा मुमुक्षूणां श्रमणानां मध्ये पुरंदर इन्द्रः अमुष्य श्रीआनन्दविमलसूरेः पदं पट्ट समभूषयत् सम्यक् प्रकारेणालंकरोति स्म । क इव । अम्बरकेतन इव । यथा भाखानुदयाचलस्य ऋङ्ग शिखर भूषयति । 'गगनाध्वजाध्वमा' इति हैभ्याम् । पर्यायपरिवर्तनात् । अम्बरकेतनः किंभूतः । शरदा मेघापगमेन विशदा निर्मला जलधररोधाभावादतिदीप्ता दीप्तिः कान्तिर्यस्य ॥
પ્લેકાર્થ
મેધ વિનાના સ્વચ્છ આકાશમાં રહેલે સૂર્ય જેઓ ઉદયાચલના શિખરને શોભાવે તેમ સાધુઓમાં ઈન્દ્ર સમાન શ્રીવિજયદાનસૂરિ શ્રીઆનંદવિમલસરિની પટ્ટલક્ષ્મીને શોભાવનારા मा . | १४४॥
भाज्ञां यस्य विधाय मूनि मुदा, शीर्षामिवाप्तप्रभोः
सौराष्ट्रेषु जगर्षिनामविबुधाधीशो विहारैनिजैः । लुम्पाकान् परिवर्तमारुत इव प्रोन्मूल्य मूलाद् द्रुमान् ,
सम्यक्त्वाख्यकृषि मुख फलवती चने नभोम्भोदवत् ॥१४५५ ..
.