________________
२१२
हीरसौभाग्यम् सर्ग ३ श्लो० १२८-१३० म्बमानः प्रविलम्ब विदधानः कालक्षेप निर्मिमाणः । के कर्मतापन्नम् । कियत्परिमाणम स्येति कियान् त कियन्त काल कियत्समय यावत् । किंकालम् (किं कारणम् )। उदयः सूरिपदलक्षणो महोदयः अन्तरितः अन्तर व्यवधान संजातमत्रेत्यन्तरितः । कस्मिन् । तपस्या दीक्षा सैव साम्राज्य सकललोकैश्वर्य तस्य संग्रह उपादान तस्य विधौ प्रकारे। चौलुक्यस्यापि गुर्जरमण्डलराज्यसंग्रहे ॥
બ્લકા
જેમ કુમારપાળે અણહિલપુર પાટણ આવીને પોતાની ભગિનીના ગૃહને શોભાવ્યું હતું, તેમ હર્ષિત થયેલા હીરકુમાર પાટણ આવીને પોતાની ભગિનીની પ્રાસાદભૂમિને શોભાવતા હતા. સંયમરૂપ સામ્રાજ્યને પ્રાપ્ત કરવામાં અને સૂરિપદને યોગ્ય ભાગ્યેયને વિકસવામાં કેટલાક સમયનું વ્યવધાન હોવાથી જાણે કાલક્ષેપ કરવા માટે હેય નહી ! તેમ ભગિનીના ગ્રહને શોભાવતા રહ્યા. ૧૨૮
तं जगम त्रिदशसालमिव स्वपुण्य
प्राग्भारमङ्गिनमुतागतमात्मधाम्नि । दृष्टया निवातसरसीजसगर्भया स्वं,
बन्धु निपीय विमला मुमुदे हृदन्तः ॥१२९॥ त हीरकुमार स्वबन्धु निजसहोदर दृष्ट्या नयनेन निपीय सादरमवलोक्य विमला विजयसिंहमहेभ्यमहिला हृदन्तर्मनोमध्ये मुमुदे जहर्ष प्रीता । किंभूतया दृष्टया । निवात वातरहितं यत्सरसीज पद्म तस्य सगर्भया सदृशया सहोदरया वा । 'निवातपद्मस्तिमितेन चक्षुषा' इति रघुवंशे । तं किंभूतम् । आत्मधाम्नि स्वगृहे विमलामन्दिरे समागतम् । उत्प्रेक्ष्यते-जङ्गम प्रचलन्त त्रिदशसाल कल्पवृक्षमिव । उत अथवा अङ्गिन मूर्तिमन्त स्वपुण्यस्य निजसुकृतस्य शाग्भारमतिशयमिव ॥
લોકાર્થ
વિજયસિંહ દૈછિની ધર્મપત્ની વિમલા, જંગમ કલ્પવૃક્ષ સમાન અથવા તે પિતાના પુણ્યના પ્રાગ્લાર સમાન પોતાના ગૃહે આવેલા સ્વકીય બંધુ હીરકુમારને નિશ્ચલ કમલ જેવી નિર્નિમેષ દૃષ્ટિથી પ્રેમપૂર્વક જોઈને, હૃદયમાં અત્યંત હર્ષ પામી. ૧૨૯
कादम्बिनीव सलिलैः सुरशैलशृङ्ग,
हर्षाश्रुभिः स्वसहज स्नपयत्यमन्दम् । संबिभ्रत कनककेतककान्तकाय
त स्वागतादि भगिनी परिपृच्छति स्म ॥१३०॥ भगिनी विमला त स्वसहज निजभ्रातर प्रति स्वागतादि सुखागमनकुशलप्रश्नालापप्रमुख परिपृच्छति स्म प्रश्नयामास । तं किं कुर्वन्तम् । कनककेतकवत् काञ्चनक