________________
શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
૨૩
જૈનધર્મ જગમાં ભલો, જિન્ને પ્રકાશ્યો જેહ;
શાહ કુંઅરો જગમાં વડો, નિત્ય આરાધે તેહ.
૧૭૧
(ઢાળ ૧૪ - દેશી ચોપાઈની) જૈનધર્મ ધ્યાએ સંસાર, નારિ નાથી જસ ઘરબાર;
રૂપવતી સોળે શણગાર, શીળે સીતાનો અવતાર. ૧૭૨ સબળો દાન દિયે સંસાર, જિણી પર્વે વિમલ ભીમની નાર; - સાધ સાધવી શ્રાવક સોય, શ્રાવિકા ભગતિ કરતી જોય. ૧૭૩ ઘરે આવ્યો ભૂખ્યો નવિ જાય, કઠણ વાણિ જસ નહિ કષાય;
લજ્જાવતી માન નવિ ધરે, સાધુમુનીનાં પાત્ર જ ભરે. ૧૭૪ ઇસી શ્રાવિકા નાથી નાર, સુખ વિલસે સરખાં સંસાર;
- અનુક્રમે જાયા ત્રણ પુત્ર, ત્યાર પછી વાળું ઘરસૂત્ર. ૧૭૫ સંઘો સૂરો ને શ્રીપાલ, ત્રયે જીવદયાપ્રતિપાલ;
સુતા ત્રયે હુઈ ગુણવતી, રંભા રાણી વિમલા સતી. ૧૭૬ અનુકરમેં નાથી ગુણખાણિ, ગર્ભવતી હુઈ તે જાણી; સુપને ગજ દીઠો ગાજતો, ઉજ્વલ ચઉદંતો આવતો.
- ૧૭૭ સુપન લહી જાગી જેણીવાર, નવિ ઊંધે સમરે નવકાર;
કુંઅરા કતને જઈ કહિ વાત, સુણતાં હરખ ઘણો તે થાત. સુપન પાઠકો તેઢા સહી, સુપન તણી કહાણી તસ કહી,
પંડિત કહે નર ઉત્તમ હસ્ય, મોટામાં મોટામાં મોટેરો થયે. ૧૭૯ સુણી વચન દીધું દાન, દિનદિન વાધે નાથી વાન;
અનુક્રમે વોળ્યા ત્રણ માસ, ઉપજે ઉત્તમ ડોહલા તાસ. ૧૮૦ જાણે પૂજું પ્રતિમાઅંગ શત્રુંજયગિરિ જાવાનો રંગ;
જાણે મુનિવરને દેઉં દાન, અમારિ પડતો વગડાવ્યાનું ધ્યાન. ૧૮૧ એમ ડોહલા ધરતી સુતમાત, નવ મહિના દિન જાતાં સાત;
જન્મ થયો કંઅરનો તામ, શાહ કુંઅરો ખરચે બહુ દામ.૧૮૨ સંવત પન્નરને ત્રાહાસીઓ, માર્ગશિષમાસ જ તિહાં લીઓ;
ઉજ્વલ નવમી ને સોમવાર, જન્મ હુઓ તવ હરકુમાર. ૧૮૩ પા. ૧૭૪.૧ કરવાય ૧૮૧.૧ શેત્રુજઈ ગિર ૧૮૨.૧ મુનિ (સુતરને સ્થાને) ૧૮૩.૧ ત્રિવાસીઓ ટિ. ૧૭૭.૨ ચઉદતો = ચાર દાંતવાળો ૧૭૯.૧ સુપન પાઠકો = સ્વપ્નના ભેદ ઉકેલનારા ૧૮૦.૨ ડોહલા = દોહદ ૧૮૩.૧ ત્રાહાસીઓ = ત્યાંશી (૮૩)
૧૭૮
