________________
૨૬૮
" શ્રાવક કવિ ઋષભદાસકૃત
અસ્યાં શરણ આરે મનિ ધરે, દુઃકૃત તણું નિદેવું કરે;
સાધુપંથ સામાયક ભંગ, અસત્યવચન નિ નીચનો સંગ. ૨૩૬૨ દેતાં દાન કર્યું અંતરાય, જે મિ દુહવ્યાં માતપિતાય;
થાપિસિમોસો કુડ કલંક, ખુતો પ્રાણી પાતિગ વંક. ૨૩૬૩ આશાતના જે કીધી ઘણી, અરિહંત સિદ્ધ મુનિ ધર્મઠ તણી;
જ્ઞાન દર્શન ચારિત્ર સાર, આશાતના તસ કરી અપાર. ૨૩૬૪ આચાર્ય ઉવઝાય નિયતિ, આશાતના જે કીધી અતિ; - સાધ સાધવી શ્રાવિક શ્રાવિકા, રાલિ જીવ આશાતના થકા. ૨૩૬૫ દેવદેવી જિનપ્રતિમા તણી, આશાતના જે કીધી ઘણી;
હીર કહે હું ખાયું તેહ, લાગાં પાતિગ આણી દેહ. ૨૩૬૬ એહ લોક પરલોકે પંથ, આશાતનાથી ભારી જ જંત;
આ ભવ દુષ્કૃત બિંદુ આપ, આલોઉં પૂરવનાં પાપ. ૨૩૬૭ પૂરવિ જીવ એકેંદ્રિ માંહિ, તરૂઅર લોહ જુઓ હું જ્યાંહિ;
લોહ તણાં હુઆ હથિયાર, પશુનર કંઠે વાહી ધાર. ૨૩૬૮ કાપી તરૂઅર સૂલી કરી, વાહણ જ ઘાણી થઈ ફરી;
ઉખલ મુસલ દેહિ અધિકરણ, વોસિરાવિ હુએ પંડિત મરણ. ૨૩૬૯ ઈમ ભવ ભમતાં દુઃકૃત જેહ, આતમ સાખિ નિંદુ તહ;
સુકૃત પણ અનુમોટું સહી, વ્યવરી વચન નિજ મુખથી કહી. ૨૩૭૦ પ્રથમ પ્રશંસુ સમકિત સાર ત્રિણિ તત્ત્વ મિં લહ્યાં અપાર;
શ્રીદેવ ગુરુ ને ત્રીજો ધર્મ, પ્રશંસતા ધોવાયે કર્મ. ૨૩૭૧ સમકિત નિરમલ થાવા ભણી, પૂજી પ્રતિમા જિનવર તણી;
શાશ્વતાં દેહરાં જિનનાં જેહ, જલ્ડાય ઈહાં અનુમો તેહ. ૨૩૭૨ ભુવનપતિડાં દેહરો જોય, સાત કોડિ બોહોત્તરિ લખ હોય; તેરર્સિ કોડિ નિ નવ્યાસી કોડિ, સાઠિલાખ બિંબ તિહાં કણિ જોડિ. ૨૩૭૩
વ્યંતરનાં અસંખ્ય ભુવનો અને તેમાં ત્રણ ગણા પ્રાસાદ અને તે એક પ્રાસાદમાં એકસો એંસી બિંબોને હું જુહારું છું.
સમભૂતળ પૃથ્વીથી નવસો યોજન ઉપર જ્યોતિષ્યક્ર (સૂર્ય, ચંદ્ર, ગ્રહ, તારા, નક્ષત્ર) છે તેમાં અસંખ્ય ભુવનમાં જિનપ્રતિમાઓ છે. બાર દેવલોક અને નવ રૈવેયક તથા પાંચ અનુત્તરમાં ચોરાશી લાખ સત્તાણું હજાર ને તેવીસ ભુવનો છે. એકસો ને પા. ૨૩૬૨.૧ સુણી (“શરણને સ્થાને) ૨૩૬૩.૨ અંક ("વંકાને સ્થાને) ૨૩૬૪.૧ મુનિવર માહા
તણી ૨૩૬૫.૨ ર૯ ૨૩૬૮.૧ બલી હુઓ વલી જ્યોહિ. ટિ. ૨૩૬૯.૧ વાહણ = વાહન ૨૩૬૯.૨ ઉખલ = ખાંડણિયો, મુસલ = સાંબેલું. ૨૩૭૨.૨ જવ્હાય = જુહાય ૨૩૭૩.૨ “તેરસિં... જોડિ.” આવી જ પંક્તિ “તીર્થનંદનાસ્તવમાં મળે છે : “તેરસેં કોડ નવ્યાસી ક્રોડ, સાઠ લાખ વદ્ કર જોડ.”