Page Text
________________
૨૫૬
શ્રાવક કવિ ર૦ષભદાસકૃત
ધન પોતાનું ખરચી કરી, જૈનરૂપણી દીક્ષા વરી; બહુ વૈરાગી સંયમ ધાર, શ્રી શ્રીમાલી વંશ શિણગાર.
૨૨૪૦ છતી ઋદ્ધિ તેણે ઠંડી સહી, હીર હાથે તેણે દીક્ષા ગ્રહી;
આગે હતી એ બાંધણી, દીક્ષા લેતા ધનના ધણી. ૨૨૪૧ એક સત મહિમુંદી ખરચેહ, પાછલિ કો વઢવા નાવે;
વરસ માંહિ સૂત્રાદિક ભણે, આહારાદિક ન ગમે અવગણે. ૨૨૪૨ અવગુણ વિન નર સાત બકોર, સંવેગી સમકિત સમદોર;
દયા બુદ્ધિ સુશીલ સુજાણ, લીયે દીક્ષા તે કરી મંડાણ. ૨૨૪૩ અનેક ઓછવ બીજા થાય, ઉપધાન માલ વતનિ પૂજાય;
નવાનગરનો પુરુષ સુધીર, આવ્યો. જામ તણો જ વજીર. ૨૨૪ અબજી ભણસાલી તસ નામ આવી હરનિ પૂજે તામ;
સોનઇઆ નવ અંગિ ધરે, બીજા સાધની પૂજા કરે. ૨૨૪૫ લાખ ટંકા લુંછણ કરેહ, કેકાંણ યાચકનિ તિહાં દેહ;
એમ અનેક ઓછવ થાય, ઉના માંહિ રહ્યા રૂષિરાય. ૨૨૪૬ ચોમાસું જવ પૂરું થાય, ચાલવા માંડ્યા ઋષિરાય;
પણિ હુસીઆર નહિ રૂષિદેહ, તેણે બોલ્યા નર શ્રાવક જેહ. ૨૨૪૭ ઉહુંણ ચોમાસું ઈહાં કણિ રહી, થાય સમાધિ ચાલેવું સહી;
રોગ સહિત કિમ ફરમ્યો હીર ? રહો ઇહાં ગુરુ સાહસ ધીર. ૨૨૪૮ સકલ સાધ સમખ્ય ભાખે ત્યાંહિ, હીર રહ્યા તવ ઉના માંહિ;
પગે સોજો હુઓ રૂષિરાય, ઓષધ ન કરિ તેણે થાય. ૨૨૪૯ મલે સંઘ દીવ ઉના તણો, વિનો હીરનો કીધો ઘણો;
ઓષધ કીજે મુનિવર રાય, જેણે વ્યાધિ રોગ તુલ્બારો જાય. ૨૨૫૦ હીર કહે સુણીયે નર પરમ ! ભોગવ્યા વિના ન છૂટે કરમ !
સનતકુમાર નહિ ઓષધ યોગ, કરમ ખપ્યા તવ નાઠો રોગ. ૨૨૫૧ શ્રાવક કહે સુણો ગુરુ હીર, ઓષધ કરતા શ્રી મહાવીર;
કોહલાપાક લીધો સૂજતો, અતીસાર તવ જીરણ હતો. ૨૨પર કેસવ વૈદ કીડા કાઢતો, ત્યારે મુનિવર નવિ બોલતો;
શ્રાવકનો છે એ આચાર, મુનીશ્વરની તે કરતા સાર. ૨૨૫૩ દીઓ આગન્યા અહ્મનિ હીર, ન દીયે આશા પુરુષ ગંભીર;
મનિ ચિંતવે એ મલીઆ સહુ, મુજને દોષ લગાડે બહુ. ૨૨૫૪ પા. ૨૨૪૮.૨ નર (ગુરુને બદલે). ટિ. ૨૨૪૭.૨ હુસીઆર = સ્વસ્થ ૨૨૪૮.૧ Gહુંણ = આ (વર્ષ). ૨૨૫૦.૧ વિનો = વિનય, વિનંતી ૨૨પ૨.૨ અતિસાર = ઝાડાનો રોગ
| SR No. | 005952 |
| Book Title | Heervijaysuri Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Hemchandrasuri |
| Publisher | Shrutgyan Prasarak Sabha |
| Publication Year | 1998 |
| Total Pages | 398 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |