________________
શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
૨૫૫
વાગે વાજિત્ર તન, મૃગનયણી કરતી તે ગાન;
આપે યાચકને દાન, છાંહ્યાં પટોલાંયે ઐરાંન. ૨૨૨૬ મલ્યા પુરુષ નહિં પાર, આગલિ બહુ છડીદાર;
પોહોળી વાટ હતી જેહ, થઈ શેરી સાંકડી તેહ. ૨૨૨૭ આવે હીરસૂરિંદ, જાણું ભરત નિરિંદ; નગર ઉના શણગારે, દેખી લંકાં તે હારે.
૨૨૨૮ ઉના માંહિ ગુરુ આવે, પાય પટોળાં પથરાવે;
ઉપાશરે ગુરુ આવ્યા, મોતી ભરી થાલ વધાવ્યા. ૨૨૨૯ કરતી ગુંડલી નારી, મુંકે મહિમુંદી સારી;
પૂજ્યા ગુરુ નવ અંગિ, સોવન ધર્યા મન રગિ. ૨૨૩૦ સાથે સાધ પચવીસ, પૂજા લહિ નિસદીસ;
પ્રભાવના પોઢીએ થાયે, તોરણ બારિ બંધાયે. ૨૨૩૧ ઉને રહ્યા રૂષિરાય, અભિગ્રહ ધારી થાય; - અન્યના ઘરથી લ્ય આહારો, જિમ બપ્પભટ્ટસૂરી સારો. ૨૨૩૨ કભી રોટી કભી ધાનો, મલ્યા તિહાં આજમખાનો;
હજથી આવીઓ જ્યારે, પાય નમો નૃપ ત્યારે. ૨૨૩૩ સાતસહિં રૂપક સારો, ભેટ કર્યા તેણી વારો;
હીર કહિ નહિ કામો, મૂક્યા જોરૂ નિ દામો. ૨૨૩૪ જો અહ્મ લીજીયે કહુઅ, તો દેત મુંજ પાતશા બહુઅ;
પણિ નહિ ગજરથ અધ્યારેય, એ ધન તો શોભે તહ્મારે. ૨૨૩૫ ખાન આજમ ખુસી થાવે, ધન તું બંદી મુકાવે;
હીર તણા ગુણ ગાવે, ફકીર ભલો મનિ ભાવે. ૨૨૩૬ હિરનું સુણીઉં વ્યાખ્યાન, ઉઠીઓ આજમખાન; હીર ઉના માંહિ રહિતા, ધર્મકથા નિત્યે કહિતા. ૨૨૩૭
| (ચોપાઈ). કહેતા નિત્યે ધર્મ કથાય, સબલ ધન તિહાં ખરચાય;
ત્રિશ્ય પ્રતિષ્ઠા પોઢી થાય, પારિખ મેઘ તણી કહેવાય. ૨૨૩૮ લખરાજ રૂડાની વળી એક, લાડકીની મા ધરે વિવેક; બિંબ પ્રતિષ્ઠા તે પણ કરે, સાત બકોર સંયમ આદરે. ૨૨૩૯
ટિ. ૨૨૨૬.૨ ઐરાંન = ઐરાવત ૨૨૩૦.૧ ગુહલી = જૈન સાધુના સામૈયા વખતે પાટલા કે
બાજઠ પર ઘઉં આદિ અનાજની ઢગલીમાંથી કરાતી આકૃતિ ૨૨૩૧.૨ પોઢીઅ = પ્રૌઢી, મોટી, બારિ = બારણે દ્વારે ૨૨૩૬.૧ ધન = ધન્ય
