________________
શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
૨૫૭
અરૂં લહી ન દીયે આગન્યા, ત્યારે સરવ હુઆ એકમના;
કરી ઉપવાસ બેઠા તેણિ ઠાય, બાલિકને ન ધવરાવે માય. ૨૨૫૫ થયો સોર મલીઆ જન બહુ, હરનિ વિનતી કરતા સહુ;
સોમવિજય વાચક ઈમ કહિ, એમ શ્રાવકનાં મન નવિ રહે. ૨૨૫૬ પૂરવ ઋષિ ઓષધ તો કીધ, તે તો તુલ્બનિ અછે પ્રસિદ્ધ;
શુદ્ધ ઓષધ થોડું કિજીયે, સકલ સંઘનિ મોહોત દીજીયે. ૨૨૫૭ મન વિન નેમિનાથની પરિ, હા ભાર્ગે મુનિ આદર કરે;
ખુશી સંગ હુઓ તિણિ હારિ, બાલિકને ધવરાવે નારી. ૨૨૫૮ વાંદું વઈદ વિવેકે કરે, દિન દિન રોગ કાંઈક ઉસરે; | દિલેં શક્તિ ન તેહવી થાય, જે સુખેં ગુરુથી હુમેં સક્ઝાય. ૨૨૫૯ આયુ હીર ઘટતું મનિ લહી, સકલ સાધનિ તેડ્યા સહી;
તેડો વેગે નર જેસિંગ, જિમ મુજનેં હોય અતિ રંગ. ૨૨૬૦ લખે લેખ મુનિ તેણિ ઠાહી, ધનવિજય તેડવા જાય;
લાહોર લગિં ગયો નર તેહ, દેઈ કાગલ ને ગુરુ વાંદેહ. ૨૨૬૧ તું નિરાગે રાગી હર, તું મોહ્યો અકબરસ્ય ધીર;
- ઘણા દિવસ હુઆ ત્રષિરાજ, તેમનિ મલવા તેડે આજ.. ૨૨૬૨ ગુજ્જર ખંડિ પધારો તુલ્મ, આવ્યા તેડવા તુલ્બનિ અમે;
હીરનું દિલ નહિ હુસીઆર, તેણે તુમ ઇહાંથી કરો વિહાર ૨૨૬૩ હર પૂછિ જોસીનિ વાત, ક્યારે જેસંગ પ્રગટ થાત;
ગણિ ગણિ જપે સુધારું નામ, જિમ સીતા રઘુવંશી રામ. ૨૨૬૪ સુણી વિગર દૂઓ જેસિંગ, સિથલ થયાં તવ સઘળાં અંગ;
અકબરશાહાનિ ભાખી વાત, હીર દેહી તે પરવશ થાત. ૨૨૬૫ સબલ ખરખર્યો અકબર મીર, જાઓ વેગિ મીલો જઈ હીર;
માહારી દુઆ પોહોચાડજ્યો સહી, ચાલ્યો જેસિંગ એહવું કહી. ૨૨૬૬ છડે પ્રમાણે જેસિંગ જાય, ગુજરખંડનિ ઉરહો થાય;
હીર જોય જેસિંગની વાટ, જિમ દાતાનિ ઇછે ભાટ, ૨૨૬૭ શ્રીગુરુ આપ વિમાસે અહ્યું, આચારજ નવિ આવ્યા કર્યું;
નરા નહીં કઈ નવિ સાંભળ્યું, વિષમપંથ નવિ જાયે કળ્યું. ૨૨૬૮ એણે અવસરિ અહિં હત અમ પાસ, તો અણસણ કરતાં ઉલ્લાસ;
હીર પરલોક સાધત સહી આજ, વાધત બહુ જેસિંગની લાજ. ૨૨૬૯
ટિ. ૨૨૫૭.૨ મોહોત = મહત્ત્વ, માન ૨૨૫૯.૧ ઉસરે = ઓસરે, ઓછો થાય; ૨૨૫૯.૨
દીલેં = ડીલમાં, શરીરમાં ૨૨૬૨.૧ નિરાગે = રાગ વિનાનામાં ૨૨૬૪.૨ ખ્યશિખ્યાણિ = ક્ષણેક્ષણે ૨૨૬૫.૧ વિગર = વ્યગ્ર, વિહળ ૨૨૬૭.૧ ઉરહો = આ બાજુ, નજીક