________________
૨૩૮
શ્રાવક કવિ ઋષભદાસકૃત
૨૦૯૦
ટૂંક પાંચમિ પરવર્યો, જિહાં ચઢ્યો ઊંટો સાથિ;
હરમુનિનો કર તિહાં, સોમવિજય દિ હાથિ. ૨૦૮૬ શલાકુંડ પાસે સહી, પીયે લોક તસ વારિ;
પુણ્યે દ્રવ્ય જેહનો વળી, આવે એહવે હારિ. ૨૦૮૭ શુભ એક તિહાં ભલું, આદિનાથના પાય; પૂજી પ્રણમી સંચરે, હીરવિજયસૂરિરાય.
૨૦૦૮ છઠિ ટુંકિ ગુરુ ચઢે, જિહાં કાલીઆ દોય; - પુણ્ય કાર્ય નર તે ચઢ્યા, પ્રાપ્તિ મુગતિ જ હોય. ૨૦૮૯ આગલિ ટુંક તે સાતમું, ચઢતાં વાટો દોય;
બારીમાંહિ પેસતાં, ચોમુખ જુવારે સોય, બીજે બાઉિં પેસતાં, આવ્યા સિહ દુઆરી,
ત્રીભોવન નયનાનંદ છે, જિનપ્રાસાદ જુહારિ. ૨૦૯૧ હીર 20ષભનિ પ્રણમતો, ત્રિય પ્રદક્ષણ દેહ; નરનારી પુંઠિ બહુ, મોટો મુનિવર એહ.
૨૦૯૨ (ઢાળ ૮૪ – ત્રિપદીની). મોટે દેહરે ઘે ત્રિસ્ય ફેરી, એકસો ચઉદ છિ દેહરી; ;
દેહરી એકએકાઁભલેરી હો, ભવિકા એકએકપિંભલેરી.ટેક. ૨૦૯૩ પ્રતિમા પ્રણમે એકસો વીશ, જિનપ્રતિમાનિ નામી સીસ; સકલ મુનિનો ઇસ હો. ભવિકા.
૨૦૯૪ મોટી દેરડી એકસો આઠ, દસ દેહરાં સુંદર શુભ ઘાટ; પ્રણમે શુભગતિવાટ હો. ભવિકા.
૨૦૯૫ દસ દેહરાં દેહરી કહી જ્યાંહિ, બિંબ વીસે પિસ્તાલીસ ત્યાંહિ; પ્રણમે સઘલી પ્રાંહિ હો. ભવિકા.
૨૦૯૬ સમોસરણ એક સરખું જાણું, રાયણ રૂખ અનાદિ વખાણું; પગલાં ત્યહાં ચઉરાણું હો. ભવિકા.
૨૦૦૭ બિસે બિંબ છે ભુંયરામાંહિ, હીર મુની જઈ પ્રણમે ત્યાંહિ;
મનનો મેલ ખય હુએ ત્યાંહિ હો. ભવિકા. ૨૦૯૮ કોટ બાહિરિ આવે રૂષિરાય, વાણિ ગજ લખીઆ તેણે ઠાય; જોય નર યમણો જાય હો. ભવિકા.
૨૦૯૯ ખડતર વસહીમાં ઋષિ આવે, ભાવે પ્રણમી જિનગુણ ગાવે; બિસિ બિંબ મન ભાવે હો. સુ. બિ.
૨૧૦૦ ટિ. ૨૦૦૯.૨ પ્રાપ્તિ = મોટે ભાગે (સં. :) ૨૦૯૦.૧ વાટો = માર્ગ ૨૦૯૯.૧ લખીઆ =
આલેખેલા, ચીતરેલા
