________________
શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
૧૪૯
હતો તેવો ભક્તિભાવ જાગ્યો.
શેખ (બાદશાહને) કહે છે, “આ હીરગુરુ ખરેખર હીરા જેવા સાચા ફકીર છે. એમનામાં ક્યારેય દોષ જોયો નથી. ગંગાના નીર જેવા એ પવિત્ર છે.” ત્યારે દિલ્હીપતિ મનમાં વિચારે છે કે એમને કંઈક આપવું જોઈએ. પછી કહે છે, “હે હીરગર, દેશ, નગર, પુર, હાથી, રથ, સોનું – કાંઈપણ તમે માગી લો.” હીર કહે છે “આ દુન્યવી કોઈ ચીજ અમે ન લઈએ, તે તમને જ ઘણી શોભે. લક્ષ્મી તો સાધુ માટે લાંછન-દૂષણ છે. એ અમારે કાંઈ જ ન જોઈએ.” ફરી બાદશાહ કહે છે, “કાંઈક તો માગો. હું ખાલી હાથે જાઉં તે ઠીક નહીં. જેમ ઈરાનના જંગલનું ફળ, કૃપણનું ધન અને કૂવાની છાયા કશા કામમાં ન આવે તેવી રીતે દુન્યવી સંપત્તિ તમારે માટે નકામી છે. તોપણ દાન વગર હું સુખચેન પામું એમ નથી તો હે દયાળુ હીર, કાંઈક માગો.”
(ઢાળ ૫૫ - નાચતી જિનગુણ ગાય મંદીવરી, રાગ ગોડી) તવ દિલીપતિ તિહાં કણિ આવે, દેખ્યા હીરસૂરિંદો રે;
પૂરવ પ્રેમ જાગ્યો તવ તાર્થિ, હેમ કુમરનરિંદો રે. તવ. ૧૨૮૦ શેખ કહિં રાહ ઇનકા ખાસા, અવલ ફકીરા હીરા;
ઈનમિ દોષ ન દેખું કબહિ, ક્યું ગંગાકા નીરા રે. તા.૨૮૧ તવ દિલીપતિ દિલર્મિ ચિંતે, ક@એક ઈનકે દીજે;
દેસ નગર પુર ગજ રથ સોવન, હીરગુરુ માંગી લીજે રે. તવ ૨૮૨ હિર કહિ દુનિયાં માલ ન લેવું, તે તમને અતિ સોહિયે; - સાધુતણો ભંડણ છે લચ્છી, એ અહ્મ કાંઈ ન જોઈયે રે. તવ.૧૨૮૩ ફરી પાતશા કહિ કછુ માંગો, ખાલી જાવત હમ હાથો;
ન્યું ફલ જંગલ ઈરાનકે, ક્યું કરપિકા સાથો રે. તવ. ૧૨૮૪ કૂપ છiહું કછુ કામ ન આઈ, હું તુજ દુનીઓ માલ;
દાન પાત્ર બિન બિસ્તિ ન પાઉં, માંગો હીર દયાલ. તવ, ૧૨૮૫
ત્યારે વીરપ્રભુની પાટે આવેલા હીરગુરુએ કહ્યું, “હે અકબરશાહ સાંભળો. તમે ગાજીગાજીને કહેશો તો પણ એક કોડી પણ અમે લઈશું નહીં. પણ હુમાયુપુત્ર, હું તમને કહું કે અમારું વચન તમે સાંભળો. જેથી તમે આખા જગતને ખૂબ સુખી કરો.”
(ઢાલ ૫૬ - સરગે સોધ્યો સાપ ન લાભે રે. રાગ મારુ) હીર પટોધર વીર તણો તિહાં બોલીઓ રે, સુણિ હો અકબરશાહ - ગાજીરે ગાજીરે કોડી એક ન લીજીએ રે.
૧૨૮૬ હીર કહિ સુણિ હુમાઉનંદન તુલ્બ કહું રે, વચન હમારું એહ; કીજે કીરે જગ સારે બહુ સુખી રે.
૧૨૮૭ પા. ૧૨૮૦.૨ જાંણ્યો તવ ૧૨૮૩.૧ દૂરી માલ... ૧૨૮૪.૨ કુરાના કે, કારપાકા ૧૨૮૫.૧
ત્યે તુજ