________________
શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
૧૩૩
થાનસંગને કહે પાતશા, ઇનકો પંથો ;
તે ન કહ્યા ક્યું મુઝ, કિઆ અનરથી બે. ૧૧૨૬ ઍદીકો કહે પાતશા, ગએ કુણ તિહાં બે;
ક્યું કરિ લાએ બુલાએ, હીરકું ઈહાં બે. ૧૧૨૭ કરી તસલીમ મેંદી કહિ, હુકમ તુમ હોઇજી; મેંદી જમાલ કમાલ, ગએ થે દોઈજી.
૧૧૨૮ તેડી પૂછે તેહલું, કયું આએ બે; , કરતેહિ ગદાઈ, ચલતે પાએ બે.
૧૧૨૯ જોરૂ જર રાખે નહિ, એક બેર ખાણાજી;
પાણી પીએ તબ હીર, જબ હોવે બાહણાજી. ૧૧૩૦ જ મહી ગગન ગોદડાં, ચંદ દીવોજી;
દુશમન નહીં યાર, ભાઈ સબ જીવોજી. ૧૧૩૧ ખુસી થયો તબ પાતશા, પૂછું તમકુંજી; કુણ તીરથ તુમ સાર, ભાખો હમકુંજી.
૧૧૩૨ સોરઠમાં શેત્રંજ વડો, ઋષભ જિન ચઢીઆજી; - સિદ્ધા સાધુ કેઈ કોડી, મુગતે અડીઆજી. ૧૧૩૩ બીજો તીરથ ગિરનારિ તિહાં, ટુંક સાત; ચઢતા નેમિ નિણંદ, મુગતિ જાતજી.
૧૧૩૪ ગજપદકુંડ તિહાં અછે, બહુ દેહરાજી;
આબૂ અચલગઢ આહિ, તીરથ ભલેરાજી. ૧૧૩૫ હૂઓ વિમલ એક વાણીઓ, ધરિ હથીઆરોજી; લીધા સઘળા દેશ, રૂમ ધ્યે બારોજી.
૧૧૩૬ બહુ કોડિ સોવન ખરચીલું, નહીં પારોજી;
વસ્તુપાલ હવો ભીમ, ભુવન કરિ સારોજી. ૧૧૩૭ સમેતશિખર વિસ શૂભ છે, કાસી પાસોજી; અષ્ટાપદિ પ્રાસાદ, ખુદાનો વાસોજી.
૧૧૩૮ ખુસી થયો તવ પાતશા, ઓરે આઓજી;
હીર કહિ ક્યું દીજીયે, ગલેચે પાઓજી. ૧૧૩૯ દુનીઆંદાર બેઠે અહિં, ફકીર ન બેઠેજી; કબી એક હોઈ જીવ, ઈનકિ હેઠજી.
૧૧૪૦ આચાર રત્ન પરિ રાખણા, દુલહા જેહો રે; અકબર કહે ઉઠાઓ, શતાબી એહો રે.
૧૧૪૧ પા. ૧૧૨૮.૨ મોંઅંદીઅ કમાલ ૧૧૩૪.૨ જીતીજી ૧૧૩૬.૨ રોમ ૧૧૪૧.૨ ઊંચા લે ટિ. ૧૧૨૯.૨ ગદાઈ = ભિક્ષાવૃત્તિ ૧૧૩૦.૧ જોરૂ, ર = સ્ત્રી, ધન ૧૧૩૦.૨ બાહણા =વહાણું
