________________
૧૩૨
શ્રાવક કવિ ઋષભદાસકૃત
એને સપાટામાં લે છે તો પણ એવા જીવો ધર્મ કરતા નથી.
દુહા). સમકિત પામ્યો શેખજી, હીર પ્રસંસ્યો ત્યાંહિ;
કર ગ્રહી તેડી આવીઓ, અકબર બેઠો જ્યાંહિ. ૧૧૧૩ સંવત સોળસુ પરિ કહ્યો, વરષે ઉગણચ્યાલ; જેઠ વદિ તેરસિ દિને, ભેટ્યો નર ભૂપાળ. ૧૧૧૪
(ઢાળ ૪૫ – મનભમરાની દેશી) દેખી અકબર હીરનિ, મને હરખેજી;
એ કોઈ પંચમ ભેદ, પેગંબર સરખેજી. ૧૧૧૫ છઠ્ઠા કલ્પદ્રુમ સહી, ખુદાકા પ્યારાજી; સાચા એહ ફકીર, ધન્ય અવતારાજી.
૧૧૧૬ છત્રીસ ગણધર ગછપતી, ધરી રૂપોજી; ખુસી થયો સુલતાન, દેખી સ્વરૂપોજી.
૧૧૧૭ પ્રેમિ પૂછે પાતશા, કુશલ હઈ તમકુંજી;
ખુસી હો તુમ મન માહિ, નિવાજે હમકુંજી. ૧૧૧૮ સુખ ભરી પિડે આઈઆ, દીદાર દીનાજી; મેઘ પરિ ઉપગાર, હમકું કિનાજી.
૧૧૧૯ હીર સુખી તુમ હો ભલે, મત દલગીરોજી; હમ દુવાગિર મર્દ, તુમ હો પીરોજી.
૧૧૨૦ હીર કહિ દુખ નહિ ક, સુખે ચાલેજી;
ભય નહિં રાજ તુમ માંહિ, પલ્લો નવિ ઝાલેજ. ૧૧૨૧ તમારા ભલા છે સેવડા, આવ્યા ગંધારિંજી;
તેણે હું આવ્યો આંહિ, તુમ દરબારિજી. ૧૧૨૨ અકબર કહે ગુરુ હીરજી, ચલે ક્યું આએજી;
ઘોડે સાહિબખાન કે, પાસે નહુ પાએજી. ૧૧૨૩ ગજ રથ ઘોડા પાલખી, ખાન દેવેજી;
આપે મિલકત માલ, ફકીર ન લેવેજી. ૧૧૨૪ અકબર કહે ભલા નહિ, દુખ દીનાજી;
છોડાયા બંદગી ધ્યાન, ખૂબ ન કીનાજી. ૧૧૨૫ પા. ૧૧૧૫.૨ પંચમ વેદ ૧૧૧૬.૧ છતા ૧૧૨૦.૨ મરીદ દોજાગરી ૧૧૨૧.૧ સુખેં તપ ચાલે
૧૧૨૨.૧ મેવડા ટિ. ૧૧૨૧.૨ પલ્લો = પાલવ
