________________
૧૩૪
શ્રાવક કવિ ઋષભદાસકૃત
આપ ગલચો ઊંચો કરે, માન ટાલિજી; દીઠી કીડી તદાય, આર્ષિ નેહાલિજી.
૧૧૪૨ ભાએગવંત જ્યાંહાં જ્યાંહાં ગયા, હોઈ સવળોજી;
પુણ્યહણ નર જાય, તિહાં હોઈ અવળોજી. ૧૧૪૩ કીડી દેખી ખુસી થયો, રાહ વખાણેજી; ઝાલી હીરનો હાથ, ઓહોરા આણેજી.
૧૧૪૪ પાતા તિહાં પ્રશંસતો, સાચા હીરા બે;
ઈસ બેલા એક રાહ, રાખે ફકીરા બે. ૧૧૪૫ વૃષભગતિ ચાલી પાતશા, હીર સાથેજી; જાણે ઈદ્ર ગુરુદેવ, લાગા વાતેંજી.
૧૧૪૬ કેસી ગુરુ પરદેસી પરિ, મિલી જોડીજી; જાણું સૂર મયંક, દીસે ગુણ કોડીજી.
૧૧૪૭ હીર મુનીએ પરવર્યો, તારે જિમ ચંદોજી; કલભિ જેમ દીપંત, મોટો ગયંદોજી.
૧૧૪૮ ઈદ્ર ભજે અમરે કરી, હિર તિમ ચેલેજી; અકબર હિરનો હાથ, હિએ મહેલેજી.
૧૧૪૯ તેડી ગયો માંહે મોહોલમાં, કહે બેઠોજી; પુંજી પ્રમાજી જોય, હિર તે બેઠોજી.
૧૧૫૦ સંપ્રતિરાય સુહસ્તિ પરિ, દોઉ બેસેજી; કરતા ધર્મકથાય, લોચન વિકસેજી.
૧૧૫૧ અકબર પૂછે પ્રેમઢ્યું, ખુદાની બાતો રે,
ગુરુ કૈસા કહો ધર્મ, એ અવદાતો રે. ૧૧૫ર મેઘ ન દીઠો વરસતો, દીઠો નઈ પૂરો રે;
નિશ્ચિત હુઓ વરસાત, ક્યાંહિક ભૂરો રે. ૧૧૫૩ તિમ દુનીમિં દુનીઓ બહુ, જીઉં પાવેજી;
પૂરવિ કર્યો છે ધર્મ, અરૂં મન ભાવેજી. ૧૧૫૪ વાંઝીઆ વૃક્ષનિ ફળ નહિં, મન આણોજી;
સુખ નહિં ધર્મ વિનાય, દિલીપતિ જાણોજી. ૧૧૫૫ તજી અમૃત વિષ વાવરે, ન કરતા ધર્મોજી;
ખાવા કાર્ય કરિ પાપ, બાંધિ કરામોજી. ૧૧૫૬ પા. ૧૧૪૩.૧ ભાએગદાર ૧૧૪૫.૨ બેલાઈ ૧૧૪૮.૨ કલર્બિ કરી જિમ ૧૧૪૯.૨ - હીઆમાંહિ લેઈ જી. ૧૧૫૧.૧ દોઉ જઈ બેસેજી ટિ. ૧૧૪૭.૨ સૂરમયંક = સૂર્ય અને ચંદ્ર ૧૧૪૮.૨ કલભિ = હાથીનું બચ્ચું