________________ શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ 105 અસ્તું ફરમાન લખે તસ પ્રય, હીરને બોલાવા તબ જાય; મળ્યા પુરુષ ઉન્નતિ બહુ થાય, વાજે ભંભા ગંધ્રપ ગાય. 873 શકુન જોઈ તિહાંથી સંચરે, ઉશમાપુર આવેલું કરે; સોહલા હાજીપુર વળી જ્યાંહિ, આવ્યા બોરીસાણા માંહિ.૮૭૪ કડીમાંહિ ગુરુ પગલાં કરે, વસલનગર ભણી સંચરે; મૂક્યું વામઈયું વિચિમાંહિ, આવ્યા વેગિ પાટણ માંહિ. 875 પંચાસરો જિન પારશ્વનાથ, જોહાર્યા પ્રેમિ જોડી હાથ; - બિસિ ભુવન ઝાઝેરાં ત્યાંહિ, બે લાખ બિંબ જોહારિ ત્યાંહિ. 876 ધર્મક્ષેત્ર પાટણ કહેવાય, તેણે થાનકિં આવ્યા ગુરુરાય; વિમલહર્ષ આવી તિહાં મળે, સકળ સંઘ મનોરથ ફળે. 877 વિમલહર્ષ મોટો ઉવઝાય, શ્રીમાલ ગુજ્જર તે કહેવાય; પ્રચંડ કાયા ચંપકવર્ણ, જ્ઞાનીરૂપ માનવ મનહર્ણ. 878 આગળથી નર તે સંચરે, સેનાની પરિ મોહોર્સે કરે; , પાંતરીત સાધને પુંઠિ લેહ, વિમલહર્ષ વેગિ ચાલેહ. 879 શ્રીગુર પાટણથી સંચરે, સિદ્ધપુરે આવેલું કરે; વિજયસેનસૂરી પાછા વળે, ગુજ્જર સંઘ મનોરથ ફળે. 880 હરમુનિ આગળ સંચરે, રોહ સરોતર ભણી ઊતરે; સહિસાઅર્જુન ભીલ કહેવાઈ, આવી લાગા હીરને પાય. 881 તેડી ઘરિ પોતે સંચરે, આઠે નારી લુંછણાં કરે; આગળ અશ્વ પાલખીઓ ધરે, લ્યો ગૂઢષિ અમ આતમ તરે. 882 મહા પાપી નવિ જાણું મર્મ, કહીએ ન કીધો સાચો ધર્મ; તુમ દરસણ પુણ્ય અમ થયું, પૂરવ પાપ અમારું ગયું. 883 હીર કહે ફળ હવું જ અપાર, અમ લેવાનો નહિ આચાર; સહિસાઅરજુન કહિ પછે ઘણું, દુધ દહીં ઘી લ્યો અમ તણું. 884 બોલ્યો હિરમુનીશ્વર યતી, રાજપિંડ નવિ કલપે રતી; રખ્યા તમે કરો છો ઘણી, તુમ પ્રાપતિ હોએ પુણ્ય તણી. 885 મોટો દાન દીએ એક રાય, વનચર જીવ ન દેવો ઘાય; અનાથ તણે નવિ હણવો સદા, એહ અગડ તુમ પાળો સદા. 886 સહિસાઅરજુન બોલ્યા તામ, ધર્મ તુમારો કહો અભિરામ; કહ્યું આદરો ઝંડો કહ્યું, હીર મુનિ તવ ભાખે અસ્પં. 887 પા. 875.2 મૂક્યું વાંમજ 879.1 મોહારે ફરે 883.2 તુમ દરસણે તો પુણ્ય અમ થયું ટિ. 873.2 ભંભા = વાઘવિશેષ 875.2 વામઈયું = વામજ 876.2 ભુવન = દેરાસર 885.2 રખ્યા = રક્ષા 886.2 અગડ = પ્રતિજ્ઞા, નિયમ