________________
૮૮
શ્રાવક કવિ ઋષભદાસકૃત
ખુરાસાન કાબુલ મુલતાન, ખાનદેશનો તે સુલતાન;
લાટ ભોટ વાગડ ભંભેર, કચ્છ દેશ જેણે કરિયું જેર. ૭૧૯ કર્ણાટક મારૂ મેવાડ, દૂરિ કર્યા જેણિ ડુબી ચાડ;
જાલંધર દીપક નિ સિંધ, મોટા રાય કર્યા જેણિ બંધ. ૭૨૦ મગધ દેશ કાસી નેપાલ, કોશલ દેશનો તે ભૂપાલ;
અનેક દેશ તુજ પોતે બહુ, વિષમા ગઢ તે લીધા સહુ ૭૨૧ ચીત્રોડગઢ તિણે દીધી દોટ, લીધો કુંભલમેરનો કોટ;
પાવો જૂનોગઢ આશેર, જીતા કોટ વાજતે ભેર. ૭૨૨ જોહનિ નગરી નગર અનેક, જેહનિ પાટણનો નહિ છેક;
જલવટ થલવટ થઈ જવાય, અસ્યાં નગર કેતાં કહિવાય.૭૨૩ નાહનાં નગર વસેં બહુ ગામ, બોલે અકબરના ગુણગ્રામ;
નગર વેલાઉલ સાયર સાર, હનિ ફરતાં ચોગમ વાર. ૭૨૪ અનેક દ્વીપ જેહનિ પણિ કહું, તે પાછલિ જલ ફરતા લહું;
પ્લેચ્છ તણી રાજધાની ઘણી, તે સઘળી કીધી આપણી. ૭૨૫ રતન સોવનના આગર જાણિ, રૂપું ત્રાંબું લોહની ખાણિ;
સપ્તધાનની ખાણિ જસ હોય, સ ઋદ્ધિપાર ન પામે કોય. ૭૨૬ સોળહજાર સુખાસણ સાર, પાલખીઓ ક્સ પન્નરહજાર;
આઠહજાર દદામાં જોય, પાંચ હજાર મદનભેર હોય. ૭૨૭ સાતહજાર શોભતી ધ્વજાય, પાંચ સહિત બ્રદ બોલી જાય;
ત્રિણ સહિત વઈદ જસ વડા, ત્રણ્યસે મદ્યપાકિ પરગડા. ૭૨૮ સહિત ચોરાસી જાસ તલાર, સોળ સયાં જેહનિ સૂતાર;
વ્યાસી નર ભૂષણ તિહાં ધરે, વ્યાસી નરમર્દનીઆ સરે. ૭૨૯ ત્રિયર્સે પંડિત વાંચે શાસ્ત્ર, ત્રીયસે જસ વાગે વાજીત્ર;
નમે ખાન મોટા ઉંબરા. સેવે હિંદુરાજા ખરા. ૭૩૦ સેવે ખ્યત્રી નિ રજપૂત, સેવે મુગલ હબસીપૂત;
રોમી રહેલા ને અંગરેજ, સકળ ફિરંગી માનિ તેજ. ૭૩૧ ગરાસીઆ ચાલે સંઘાતિ, મહિતર કેરી કેતી જાતી;
પાંડવ નૃત્ય કરે નરકતાર; ભોઈ કાવડિઆ પ્રતિહાર. ૭૩૨ મલ્લ ઘણા જસ ઝાઝા દૂત, કળ્યું ન જાએ એ ઘરસૂત; -
મહીષ પંચ સહિસનું માન, વીસ હજાર જસ મોટા સ્વાન.૭૩૩.
પા. ૭ર૪.૨ ચોગમ નાંવિ પાર ૭૨૯૨ છયાસી ૭૩૦.૧ ત્રિય-સયાં ધરઈ તે શાસ્ત્ર,
ત્રિશ્ય-સયાં વાગે.... ૭૩૨.૨ નગર ટિ. ૭ર૭.૨ દદામાં = નગારાં ૭૨૮.૧ બ્રદ = બિરદ, બિરદાવલિ બોલનારા