________________
શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
૮૭
રહ્યો છે તે વખતે એક ગર્ભવતી નારીને મારી અને તે જમીન ઉપર પડી કે તેણે દેખી. એ જોતાં જ એના મનમાં દયા જાગી. તે બોલવા લાગ્યો, “હે ખુદા ! હું મોટો પાપી છું. મેં ઘણી ખુવારી કરી છે.'
આંગળી કરડીને માથું ધુણાવે છે. પછી જ્યારે તે આગ્રામાં ગયો ત્યારે જેણે ચિત્તોડ લેવા મુહૂર્ત આપ્યું હતું તે મહાત્મા ત્યાં જાય છે.
અકબર તેનું મુખ વાંકું કરી નાખે છે. અને એની આગળ દુઃખ વ્યક્ત કરતાં કહે છે કે હું આ બધા દોઝખનો ભાગીદાર બન્યો. કેટલી ખૂનખરાબી થઈ !
દુહા) વિધિના એ બિધ જાનકિ, શેષ ન દીને કાન; મેર સહિત જગ ડોલી, સુણી તાનસંગ તાન. ૭૦૮
(ચોપાઈ) તાની તાન કરે જ અપાર, પંચસયાં પંડિત તસ બાર;
પંચસયાં મોટા પરધાન, વીસ હજાર લેખધર નામ. ૭૦૯ - દસ હજા મોટા ઉંબરા, આજમખાન સરીખા ખરા;
ખાનખાના નિ ટોડરમલ, શેખ અબુલ ફજલ તે મલ. ૭૧૦ બીરબલ નિ અતિમિતખાન, ખાન કુતુબદી સબળ ગુમાન;
સાહેબખાન મોટો ઉંબરો, ખાનશાહ સદા આવે ખરો. ૭૧૧ તલાખાન કરે તસલીમ, કલાખાન નવ લોર્ષિ સીમ;
હાસમ કાશમ નવરંગખાન, ગુજરખાન પામે બહુ માન. ૭૧૨ પરવેજખાન પાતશાહાનિ સગો, દોલતખાન તે સાર્થિ લગો; - નિજામુદીન ઈહિમદ કહિવાય, શાહ સમસ્તી સાચો ન્યાય. ૭૧૩ અનેક ઉંબરા અસ્યા અપાર, નાહના ઉંબરાનો નહિ પાર;
અસ્તબેગ નિ કલ્યાણરાય, શાહ અકબરના સેવે પાય. ૭૧૪ હુઆ પાતશા કેતી કોડી, પણિ નહિ અકબરશાહની જોડી;
અહિમદ મહિમદ શિકંદર જેહ, સુલતાન તારા કહીએ તેહ. ૭૧૫ અલ્લાઉદીન દુઓ જાસતી, વડોમદફર પૃથિવીપતી;
બલખ પાતશા અતિહિ ઉદાર, હનિ સહેલી સોળહજાર. ૭૧૬ તિલંગ બાબર હુમાઉ જુઓ, અકબર સરિખો કો નવિ હુઓ;
અનેક દેશ લીધા ઓણિ ચંગ, અંગરંગ અનિ જ કલિંગ.૭૧૭ ગઉડ ચઉડ તિલંગ માલવો, સોરઠ દેશ જસ પોતે હવો;
ગુજ્જર કુંકણ નિ મલબાર, દખ્યણ દેશ જસ પોતિ સાર. ૭૧૮ પા. ૭૦૯.૧ તાંન ૭૧૧.૨ સાહિબખાન સદા ૭૧૪.૨ અસભવેગ
