________________
શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
પહિલી વાત પસરી છે ત્યાંહિ, પાદશાહ અકબર બેઠો જ્યાંહિ;
જોરૂ એક કરે ઉપવાસ, તેહને દિવસ હુંઆ છમ્માસ. ૬૬૫ અજબ થયો દિલીપતિ ત્યાંહિ, જોવા મોકલ્યા તસ ઘર જ્યાંહિ;
મંગલ ચોધરી કામરૂખાન, આવી બેઠા તજી અભિમાન. ૬૬૬ પૂછે રોજાં કિમ તિ થાય, ભૂખ્યા કોણિ રહ્યું ન જાય;
ધ્રુજે દેહ બે પુહુર જબ હોય, ખાધા વિના તો ન રહિ કોય. ૬૬૭ ચાંપાં કહિ રોજા ધરું જેહ, શ્રીદવગુરુનો મહિમા તેહ;.
બાબા આદમ દેવ મુજ હોય, હીરવિજય ગુરુમહિમા સોય. ૬૬૮ સુણી વાત વિચારિ દોય, કાંઈક હરનો મહિમા હોય;
રોજ એહ ધરે નિરધાર, અતિ દુબલી ન કરે આહાર. ૬૬૯ નમી પાય નિ પાછા ફરે, તસલીમ અકબરશાહનિ કરે; - સહી રોજ ધારતી એહ, હીરવિજય ગુરુમહિમા તેહ. ૬૭૦ પાસે ઊભો અતિમિતખાન, પૂછેિ વાત અકબર સુલતાન;
તુમ ગુજરાતી વસો ગુજરાત, હીર યતિકી બૂઝો વાત. ૬૭૧ એતિમિતખાન કહે સુણ મીર, હીર યતિ છે બડા ફકીર;
ચાલે પાઉં ગદાઈ કરે, એક ઠોર નહિ ચોખંડ ફરે. ૬૭૨ દુનિયા દામ ન રાખે જેહ, જોરૂથે રહે દૂરે તેહ:
ખાટ ઉપર નહુ સુણા કદા, કરે બંદગી ધણીકી સદા. ૬૭૩ સુણી તિહાં રીઝયો સુલતાન, તેડી પૂછું તત્ત્વજ્ઞાન;
અસ્યો વિચાર ધર્યો મન માંહિ, ચાંપાં વાજતે દીઠી યાંહિ. ૬૭૪ અકબર ગાજી બોલ્યો તર્સિ, ટોડરમલ્લનિ પૂછે અચ્ચે
કિસે લોક જોરૂ કયા ગાય, નરતિ કરી બોલ્યો તવ રાય. છગ્ગાસી અન્ન રોજે ધરે, આજ સભિ વે પૂરે કરે;
ગુરુસંગિ જઈ હોય પવિત્ર, તેણિ કારણિ વાજે વાજીત્ર. ૬૭૬ બોલ્યો શાહ શબ્દ અતિ ઘોર, ઉનકું વેગિ તેડો ઈસ ઠોર;
હેમલાકડીઆ દ્રોડયા તસિં, ચાંપાનિ લેઈ આવ્યા તમેં. ૬૭૭ બોલ્યો હળુઓ અકબર શાહિ, તું મત બીહે મેરી માય; - તિ રોજે અબ કેતે કિીએ, રોજે કબૂલ જો સાચ બોલીએ. ૬૭૮ બોલે ચાંપાં સુણો સુલતાન, ખટમાસી નહુ ખાયા ધાન;
રાતિ દિવસના રોજા ધર્યા, છમાસી તપ અઈસા કર્યા. ૬૭૯ બોલ્યો દિલ્લીમડલ ઇસ, બોહોત રોજે તો બીસ કે તી;
એતે રોજે ક્યું કર કીએ, તું હિંદુઆણી સાચ બોલીએ. પા. ૬૭૦.૨ ધરતી ૬૭૨.૧ સુણિ ગંભીર ટિ. ૬૭૦.૧ તસલીમ = પ્રણામ, સલામ ૬૭૫.૨ નરતિ કરી = ભાળ મેળવીને
૬૭૫
૬૮૦