________________
૧૩૦ લેયણ દીપ કુરંગ, લેયણ હીણુકીય નારી, નાગરવેલ કીધ નીફલ, સફલ ઉબડે વધારી,
સોરભહીણ સોને કી, સકલ લેક વિસ્મય ભયે, છે. એ એ દેવ કારણ કવણ, ઠામ ઠામ ભુલ્લવ . ૧
દુહા રાજનગરને *પરિસરે, સરસપુરે સુખકાર; પાટ દેઈ પાટણ દીસે, કપૂરવિજ્ય કરે વિહાર. ૧ પાટણ અહમદાવાદમાં, શશી રવિ મુનિપરી દેય; કુવલય કમલ વિકાસતાં, પાપતિમિરભર ખાય. ૨ અપવાદે એક નગરમાં, માસાં દશ બાર; સહેરપુરામાં વિચરતાં, વરસે દેશનધાર.
ઢાળ ૪ થી, (એ છીંડી કહાં રાખીએ મુમતી. એ દેશ.) રાજનગરમાં શ્રી ગુરૂરાજે, જલધરની પેરે ગાજે;
ખીમાવિજય ગણી સંશય ભાજે, દિન દિન અધિક દીવાજેરે. .
ભવિકા વદ ગુરૂ ગુંણ ધારી. ૧ સોભાગી બડભાગી ત્યાગી, વૈરાગી વડવીર, કાલ પ્રમાણે સંયમ ખપ કરે, પામવા ભવજલતીરરે. ભ. ૨ ગર્વરહિત ભદ્રકપરીણામી, વિનય સમતાધારી; દેશના જલધારાએ સીચે, ભવિક હૃદય શુભકારી રે. ભ, ૩
ગાયમ સંયમ જંબૂ પ્રભવા, સિયભવ સૂરીશ; મુદ્રા મેહન જેની દેખી, સાંભરે તેહ મુનિસરે. ભ. ૪ રવિકિરણે તાપ તપે ધીકને, જિમ શીતલ સહકાર તિમ ધાનલ તાપિત જને, શ્રી ગુરૂને આધારરે.
વૃદ્ધ ગુરૂને વાંદવા, દેહ જુહારણ કાજ
પાટણ સંઘની વિનતી, સફલ કરે ગુરૂરાજ. ૧
૧ હરણ ૨ સુગધ. ૩ ભૂલ ખાધી. ૪ પરું. ૫ ઉપદેશની ધાર. ૬ ગૌત્તમ સ્વામિ. ૭ સુધર્મા સ્વામિ. ૮ જંબૂ સ્વામિ. ૮ પ્રભવ સ્વામિ. ૧૦ સચ્યભવ સરિ. ૧૧ નમસ્કાર,
