________________
શાંતિદાસ નગરશેઠ
પર ઊમટે. જંગ ખેલાય. દિલ્હીની જીત થાય, એ પછી એકાદ વર્ષમાં ગુજરાતનો સુલતાન પાછો માથું ઊંચું કરે. વળી પાછું યુદ્ધ થાય. મુઝફફરશાહ જીતે. ત્રણચાર મહિના તે રાજ કરે. વર્ષાઋતુમાં આકાશમાં વાદળો ઘેરાય તેમ દિલ્હીનું સૈન્ય પાછું અમદાવાદના સીમાડે ખડું થઈ જાય. યુદ્ધ રે યુદ્ધ! આમ, સાત તાલીની રમત માફક ત્રણચાર વખત યુદ્ધ થયાં. આખરે સુલતાન મુઝફફરશાહનો પરાજય થયો. કારમો પરાજય. મુઝફફરશાહ નાઠો. તે કચ્છમાં ગયો. ત્યાં તે સંતાયો.
ત્યારે ભારા નામના એક કચ્છી સરદારે તેને પકડ્યો. મોગલોને સોંપવા તે લઈને આવી રહ્યો હતો. ધ્રોલ નજીક આવતાં, સુલતાને અસ્તરા વડે પોતાનું ગળું કાપીને આપઘાત કર્યો.
દિલ્હીની સલ્તનત ત્યારે ગુજરાતમાં શાસન ચલાવવા સૂબાની નિમણૂક કરે.
બાદશાહ અકબરે સર્વપ્રથમ પોતાના દૂધભાઈ મિરઝા અઝીઝ કોકાને અમદાવાદના સૂબા તરીકે નિમણૂક કરી.
ત્યારે અમદાવાદ શહેરના માણેકચોકની દક્ષિણે એક જૈન મંદિર. નામ હતું ઉદયન જૈન મંદિર. કર્ણાવતીના મંત્રી ઉદા મહેતાએ એ મંદિર બંધાવ્યું હતું. ભવ્ય મંદિર હતું. સંગેમરમરના પથ્થરોથી બંધાયેલા આ મંદિરમાં મનને મુગ્ધ કરી મૂકે એવું શિલ્પ હતું. - આ મંદિરમાં સવારે સ્તંભ પાસે એક સોળ-સત્તર
