________________
શાંતિદાસ નગરશેઠ
ધારણ કરવાની કલ્લિકા હતી. વચ્ચે રંગબેરંગી નંગોથી ઓપતું ફૂલ જેવું ગોળ ચકતું ને તેને બાંધેલી નમણી વેલ જેવી સોનાની નાજુક સાંકળીઓ! શાહજાદી પાસે બંને હાથ લંબાવડાવી શાંતિદાસે તેના પંજાઓને કલ્લિકાથી શણગારી દીધા.
૨૫
આ પછી ઉઘાડવામાં આવેલા દાબડામાં લટકણિયાં હતાં. નાકમાં પહેરવાની નંગવાળી નથણીઓ અને વાળીઓ હતી. કેશ સાથે ગૂંથવાની દામણી હતી, બોર હતાં.
શાંતિદાસે પોતાના ખભે ખેસ સરખો કર્યો. તેમણે પેલી હાથીદાંતની કલાત્મક સંદૂક ઉઘાડી. શાહજાદી સામે તે ધરી. શાહજાદી તો એકદમ અવાક બની ગઈ. એ સંદૂકમાં કંચનમાળા હતી, સાત સેરવાળી માળા. માળાની દરેક સેરમાં સરખે અંતરે સોનાના મણકા.
શાંતિદાસે એ સંદૂક બેગમ સાહેબાને આપી. બેગમ સાહેબાએ તો શાહજાદીની ગ્રીવામાં કંચનમાળા પહેરાવી દીધી.
શાંતિદાસે બીજી સંદૂક ઉઘાડી તેમાં હતો સુવર્ણહાર. સુવર્ણહારના ચકતામાં નંગ એવી રીતે મઢ્યાં હતાં, કે તેમના ઝગમગાટથી લાગે કે ચકતામાં તેજવર્તુલો ચકર ચકર ઘૂમી રહ્યાં છે! શાહજાદીની નવાઈનો કોઈ પાર નથી.
