________________
શાંતિદાસ નગરશેઠ
૧૫
“આ રહી..!' શાંતિદાસે પોતાના ડગલાના ખિસ્સામાંથી કૂંચીઓનો ઝૂડો આપ્યો.
સરદારે પહેલા ગાડાના પટારાને ઉઘાડ્યો.
અરે! પટારામાં કશું જ ન હતું! ખાલીખમ! એક પછી એક પાંચેપાંચ પટારાઓ ઉઘાડ્યા. પટારાઓમાં કંઈ ન હતું. તદ્દન ખાલી. '
સરદાર ઘૂરક્યો : “પટારાઓમાંથી રૂપું ક્યાં ગયું?'
શાંતિદાસે શાંતિથી જવાબ આપ્યો : “પટારાઓમાં રૂપે જ ક્યાં હતું? અમે રૂપું લઈને જતા નથી, રૂપું લેવા જઈએ છીએ.”
સરદાર રાતોપીળો થઈ ગયો. તે ઊંચા અવાજે બોલી ઊઠ્યો : “ગામ વેગાના શેઠ શોનક ઝવેરીને રૂપે આપવા જતાં આ ગાડાં નથી?”
“સરદાર, તમને ખોટા સમાચાર મળ્યા છે. અમે શેઠ શોનક ઝવેરી પાસેથી રૂપું લેવા જઈ રહ્યા છીએ.” - સરદાર ધૂંઆપૂંઆ થઈ ગયો. તેણે પોતાના માણસોને પાછા જવા સંકેત કર્યો.
લૂંટારાઓ ચાલ્યા ગયા. .
વટેમાર્ગુના વેશમાં જુદા જુદા પંદરેક માણસો જુદા જુદા સમયે અમદાવાદથી નીકળ્યા હતા. તેઓ પોતાની સાથે રૂપું લઈને નીકળ્યા હતા.
અને રૂપે શેઠ શોનકને ઘરે પહોંચી પણ ગયું હતું.
