________________
૨૫૦
ભગવાન બુદ્ધ
पमज्जिय पमज्जिय तओ संजयामेव पमन्जिय पमज्जिय परि વૈજ્ઞાા”
ફરીથી તે ભિક્ષુ અથવા તે ભિક્ષણ ઘણું હાડકાં હેય તેવું માંસ અથવા ઘણા કાંટા હોય તેવી માછલી મળશે તે જાણશે કે તેમાં ખાવાને પદાર્થ ઓછો છે અને નાખી દેવાને વધારે છે. આવી જાતનું ઘણું હાડકાંવાળું માંસ અને ઘણું કાંટાવાળી માછલી મળે તે તેણે તેને સ્વીકાર કરવો નહિ. તે ભિક્ષ અથવા તે ભિક્ષુણ ગૃહસ્થને ઘેર ગયો કે ગઈ હોય ત્યારે જે ચહસ્થ કહે, “આયુષ્માન શ્રમણ આ ઘણાં હાડકાંવાળું માંસ લેવાની તારી ઈચ્છા છે?' એવી જાતનું ભાષણ સાંભળ્યા પહેલાં જ તેણે કહેવું, આયુષ્યમાન અથવા (બહેન હોય તે) ભગિનિ, આ ઘણું હાડકાંવાળું માંસ લેવું મારે માટે ઉચિત નથી. તારી ઈચ્છા હોય તે મને ફક્ત માંસ આપજે, હાડકાં ન આપીશ. એમ કહ્યા છતાં પણ જે તે ગૃહસ્થ આગ્રહપૂર્વક આપવા માંડે તો તે અયોગ્ય સમજીને લેવું નહિ, તે પાત્રમાં નાખે છે તે એક બાજાએ લઈ જવું અને આરામમાં કે ઉપાશ્રયમાં પ્રાણીઓનાં ડાં ઘણાં ઓછાં હોય એવી જગ્યાએ બેસીને માંસ અને માછલી વીણીને ખાવાં અને હાડકાં અને કાંટા લઈને એક બાજુએ જવું. ત્યાં જઈને બાળેલી જમીન પર, હાડકાંના ઢગલા પર, કાટ ચઢેલા લેઢાના જુના ટુકડાઓના ઢગલા પર, કુશ્કીના ઢગલા પર, સુકાએલા છાણના ઢગલા પર અથવા એવી જ જાતના બીજા સ્થંડિલ પર (ઊંચી જગ્યાપર) જગ્યા સારી રીતે સાફ કરીને તે હાડકાં અથવા તે કાંટા સંયમપૂર્વક તે જગ્યાએ મૂકી દેવાં.'
* આને જ અનુવાદ દશવૈશાલિક સૂત્રની નીચેની ગાથામાં સંક્ષેપથી આ છે–
बहु अद्वियं पुग्गलं अणिमिसं वा बहुकटयं । अच्छियं तिंदुयं बिल्लं उच्छुखण्ड व सिंवलिं॥
