________________
૧૧૬
-
ભગવાન બુદ્ધ
(૧૩) પાંચમી આળસ, છઠ્ઠી ભીતિ, સાતમી કુશંકા, આઠમી અભિમાન (અથવા ગર્વ),
(૧૪) લાભ, સત્કાર, પૂજા (એ નવમી), અને ખોટે ભાગે મેળવેલી કીર્તિ (એ દસમી), જેના વડે માણસ આત્મહુતિ અને પરનિદા કરે છે.
(૧૫) હે કાળા નમુચિ, (કપર) પ્રહાર કરવાવાળી આ તારી સેના છે. બીકણુ માણસ તને છતી શકતો નથી. જે તેને જીતે છે, તેને જ સુખ પ્રાપ્ત થાય છે.
(૧૬) હું મારા શિર પર આ મુંજ ઘાસ* ધારણ કરું છું. જે મારો પરાજય થશે, તે મારું જીવતર વ્યર્થ થશે. પરાજય પામીને જીવવા કરતાં સંગ્રામમાં મૃત્યુ આવે તે વધુ સારું.
(૧૭) કેટલાક શ્રમણબ્રાહ્મણો તારી સેનામાં જોડાવાથી પ્રકાશ પામતા નથી, અને જે માગે સાધુપુરુષ જાય છે તે માર્ગને તેઓ જાણતા નથી.
' (૧૮) ચારે બાજુએ મારસેના દેખાય છે અને માર પિતાનાં વાહન સાથે સજજ થયો છે. તેની સાથે યુદ્ધ કરવા માટે હું આગળ ધપું છું, તેથી તે મને સ્થાનભ્રષ્ટ નહિ કરી શકે. ' (૧૯) દે અને માણસો તારી સેના આગળ ઊભા રહી શકતા નથી. પત્થર વડે માટીનું વાસણ ફાડી નાખીએ, તેમ હું મારી પ્રજ્ઞા વડે તારી તે સેનાને પરાભવ કરું છું.
(૨૦) સંકલ્પને કાબૂમાં રાખીને અને સ્મૃતિ જાગ્રત કરીને અનેક શ્રાવકોને ઉપદેશ કરતો હું દેશવિદેશમાં ફરીશ. | (૨૧) તેઓ (શ્રાવકો) મારા ઉપદેશને અનુસરીને સાવધાનતાથી ચાલીને અને પિતાના ધ્યેય પર ચિત એકાગ્ર કરીને તારી ઈચ્છાની વિરુદ્ધ એવું પદ પામશે કે જ્યાં શોક કરવાને પ્રસંગ જ નહિ આવે.
* સંગ્રામમાંથી હાર ખાઈને પાછું ફરવું નહિ, એ માટે મુજ નામનું ઘાસ માથે બાંધીને પ્રતિજ્ઞા કરતા હતા.
