Page Text
________________
.. स्वयंभू वासुदेवनुं चरित्र लागतां क्षणवार मूर्छा आवी गई. जेम श्रेणिक राजानो मेलाप थतां शालिभद्रने मूर्छा आवी हती, अथवा ते मूर्छा न हती पण स्वयंभूए पोताना बे नेत्रो मींचीने एवं ध्यान कयुं हतुं के, "अहो आ चक्र केव॒ अद्भुत छे?" एवो विचार करी राजाए ते चक्रने पोतानो जमणो हाथ आप्यो अने ते बंनेए यावज्जीवित हितकारी सहृद्भाव अंगीकार को. ते पछी स्वयंभूए चक्रने कयुं के, "ज्यां सुधी तुं शत्रुना सैन्यमां जई कांई पण कार्य न करे त्यां सुधी मने तारो विश्वास हृदयमां आवतो नथी." ते सांभळी चक्रे उत्तर आप्यो, "स्वामिन्, हुं ज्यारे शत्रुना सैन्यमां जई तेना मुख्य राजानुं मस्तक छेदी तेनुं सात अंगवाळू राज्य लावी आपुं, त्यारे तमे मने खरं मानजो, परंतु हवे मने जलदी मोकलो. "शत्रुछेदे विलम्बो न, गदितो न्याय कोविदः ।।" न्याय प्रवीण पुरुषोए शत्रुने मारवामां विलंब करवो ठीक कहेलो नथी." चक्रनां आवां वचनो सांभळीने डाह्या राजाए पोताना हृदयमां विचायु के, "आ मारा शत्रुभंजन चक्रने हवे एकवार तो मोकलं." पछी स्वयंभूए मेरकने कडं के आ चक्र तने प्राण प्रिय छे, तेथी ते तारी पासे आव्यु छे, ते तारा प्राण लईने आवशे. माटे तुं जीव लईने दूर चाल्यो जा, शा माटे वृथा मृत्यु पामे छे? पोतानी जातने माटे पृथ्वीने पण छोडी देवी, एम सत्पुरुषोए कहेलं छे. हमणां तारा प्राण मारा हाथमां छे, जो हुं जीवाहूं तो ज तुं जीवी शके, ते सिवाय जीवी शके नहिं." स्वयंभूनां आवा वचन सांभळी मेरक बोल्यो-अरे! तुं विचार कर के जो आ चक्र मारुं न होय तो पछी तारुं शी रीते थशे? जे स्त्रीओ पोताना पतिने वश रहेती नथी, ते स्त्री बीजा जार पुरुषने वश थई शी रीते सुखदायक थाय? तेथी तुं आ चक्र मारी उपर छोडी दे. अन्यथा कल्पना करीने खेद पामीश नहिं." मेरके आ वचनो कयां, एटले स्वंयभूए फेरवीने ते चक्र आदरपूर्वक छोडी दीधुं. तत्काळ तेणे मेरकना मस्तकरूपी कमळने छेदी नाख्यु. ते ज वखते स्वयंभूनी उपर आकाशमाथी पुष्प वृष्टि पडी अने मेरकनुं धड पृथ्वी उपर पड्यु. मेरकनी सेनाए पछी स्वयंभूनो आश्रय लीधो. जान तो एज रही, परंतु फक्त तेनो वरराजा बीजो थयो.
ते पछी स्वयंभू ते चक्रने अनुसरी तेनी पाछळ चाल्यो अने तेणे भरतार्द्धने साधी लीधुं. ज्यारे ते मगध देशमां गयो, त्यां कोटी मनुष्योथी उपाडी शकाय तेवी एक कोटिशिला तेना जोवामां आवी. इंद्रना जेवा पराक्रमवाळा ते स्वयंभूए एक योजन पहोळी अने विस्तारवाळी ते कोटि शिलाने पोताना डाबा हाथवडे रमतमां उपाडी लीधी. पुनः बळवानोने पोता अतुल बळ दर्शावता ते श्री विमलनाथ चरित्र - चतुर्थ सर्ग
281
| SR No. | 005931 |
| Book Title | Vimalnath Prabhunu Charitra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jayanandvijay |
| Publisher | Guru Ramchandra Prakashan Samiti |
| Publication Year | |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |