Page Text
________________
वासुदेव चरित्र - लोभाकर अने लोभानंदीनी कथा
एक वखते वरुण शेठे पोताना हृदयमां आ प्रमाणे विचायुं - "मारे चार पुत्रो छे परंतु तेओ चार कषायना जेवा छे. तेओमांथी एक पण पुत्र मने सुखदायक थया नहिं जे गृहवासमां आवा कुपुत्रो थया, ते गृहवास हवे मारे शा कामनो छे? हवे तो हुं मारा सर्व बळथी परलोकनुं हित साधुं," आ प्रमाणे विख्यात यशवाळो वरुण शेठ चिंतवतो हतो, तेवामां नगरनी बहारना उद्यानमां श्री विजयकेवळी गुरु आवी चड्या. गुरुना आगमननी खबर सांभळी उपाधि अने संसारना अंतने आपनारा तेमना वसति - स्थानमां वरुण शेठ मित्रोनी साथे आवी पहोंच्यो अथवा विबुध - विद्वानोना आचार्य एवा गुरु पोताना कार्यथी नमवा योग्य थाय छे. तेवा ते गुरुने भक्तिथी प्रणाम करी वरुण योग्य स्थाने बेठो, गुरुए उपदेश आपी तेने तेना धर्म कर्मनी कुशळता. पूछी. निर्मल हृदयवाळा पुरुषोनो एवो प्रथम प्रश्न होय छे. वरुण शेठ बोल्यो, "भगवन् हाल मारे धर्म साधवानो योग बहिर्वृत्तिथी छे, पण अंतरदृष्टिथी नथी." केवळी भगवन् बोल्या "श्रेष्ठी, धर्मने वारनारुं अने कल्याणने हरनारुं एवं शुं कारण बन्युं छे?" शेठे पुनः जणाव्युं, "भगवन्, मारे अनीतिवाळा पुत्रो छे, तेथी मने शांति नथी अने शांति विना धर्म करवानुं मने स्मरणमां आवतुं नथी." केवळीए पूछ्युं, "शेठ, त तमारा ते पुत्रोनो दोष शा माटे काढो छो? तमारा घरमा रहेला ज माणसो तेओने विनष्ट करे छे." शेठे कह्युं भगवन्, तेओने कुबुद्धि आपे तेवो कोई पण माणस मारा घरमा छे ज नहि." पछी केवळीए ते वरुण शेठनी आगळ मोहराजनो बधो वृत्तांत कही संभळाव्यो. ते सांभळतां ज वरुण शेठ हृदयमां भयभ्रांत थई गयो अने तेने आ प्रमाणे कह्युं, "हे प्रभु, हे स्वामी, ए मोहराजना अनुयायीओ मारा पुत्रोने हजु आथी वधारे दुःख आपशे के केम ते कहो?" केवळी बोल्या, शेठ, हजु तो तेओए एक सर्षवना अंश जेटलुं ज दुःख आप्युं छे; परंतु आगळ जतां तो तेओ मेरुपर्वतना जेवडुं दुःख आपशे, ए खात्रीथी मानजो. दृष्टिराग वगेरेथी दुष्ट थयेला तेओ मृत्युने पामी जशे अने पछी परलोकमां दुःखनी परंपराने आपनारी प्रौढ दुर्गतिने प्राप्त थशे." गुरुनां आ वचनो सांभळी वरुण शेठ बोल्या, "प्रभु, हवे कोई एवो उपाय छे के जेथी तेओ वेदनारूप एवा संसाररूपी कूवामां पडे नहीं." केवळी भगवान् बोल्या, "हे श्रष्ठी, वैद्योथी जेम असाध्य व्याधि मटतो नथी तेम तेओए बांधेलुं निकाचित कर्म हाल अमाराथी जशे नहीं. तमे शीघ्र स्वहित करो. नकामी तेओनी चिंता करवाथी शुं वळवानुं छे? पोतानो आत्मा पोताथी ज तारी शकाय छे. बीजो तो फक्त निमित्तरूप बने छे, " ज्ञानी गुरुनुं श्री विमलनाथ चरित्र - चतुर्थ सर्ग
271
| SR No. | 005931 |
| Book Title | Vimalnath Prabhunu Charitra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jayanandvijay |
| Publisher | Guru Ramchandra Prakashan Samiti |
| Publication Year | |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |