Page Text
________________
भावतत्त्वना स्वरूप उपर चंद्रोदरनी कथा कलावतीने मुखे (मुखथी तो) पुत्री कहे छे, पण मंत्री चित्त जुदी ज रीतनुं छे. आ प्रमाणे तेणी कहेती हती, तेवामां रूक्मिणीए ते सखीने भ्रकुटीनो ईसारो करी अटकावी दीधी. स्त्रीओमुं-कपट उत्कट होय छे, राजा बोल्यो, अहो! ते मंत्री उपर आवा दोषनो लेश जे प्रगट करवो, एतो शंकातुर हृदयवाळा माणसोने अमृतमां विषनी शंका पेदा करवा जेतुं छे." तेवामां रोषथी होठने फरकावती बोली-“जे जेमां लीन थयो होय, ते तेमां ज क्षीण" एवी लोकवाणी सत्य छे. जे पुरुष जेमां आसक्त थयो होय ते पुरुष तेमां गुण ज जुवे छे. वाघण पोताना पुत्रने सौम्य अने भद्रिक माने छे. आ मारी सखीए जे का छे, ते तमने तरत ज बताएँ, परंतु तेथी तमारो कलावती उपरनों घणो राग निष्फल थई जाय." राजा बोल्यो, "जो तारुं कहेवू युक्त हशे, तो हुं तेणीने तेनुं फल बतावी आपीश." रुक्मिणी बोली, "तो आजेज सायंकाळे ते बनेनी चेष्टा जोवी." आ प्रमाणे कही ते छल करवामां तत्पर बनी. हवे मुग्ध बुद्धिवाळी राणी कलावती ए संध्या वखते विधिथी श्री अरिहंतनी पूजा करी धर्मरुचि मंत्रीनी पासे पोताना केशनो अंबोडो बंधाव्यो, राणी रुक्मिणीए ते राजाने गोखनी जाळीमांथी बताव्यु. ते जोतां ज राजा क्षणमां क्रोधांध थई गयो. अने तरत ज तेणे खड्ग खेंची राणी कलावतीना चोटलाने अने मंत्री धर्मरुचिना बंने हाथने विचार कर्या वगर छेदी नाख्या. "पछी अरे! राणी तुं सतीपणाना छळथी अने अरे मंत्री, तुं धर्मना छळथी मारा घरने पायमाल करे छे." एम कहेतो कहेतो राजा बहार नीकळी गयो. ते वखते चिंताना संतापथी भरेली कलावती पोताना चित्तमां चिंतववा लागी के, "में पूर्वे करेलुं कठोर कर्म उदयमां आव्युं, क्लेशनी जेम दुःखथी सचिंत करेला आ मारा केश स्वामीए तरत छेदी नाख्या, ते तो बहुं सारं कयु, परंतु मारा निर्मल अने अतुल एवा कुलने आ पतिए जे मिथ्या कलंकित कयु, ते दुःख मने खटके छे. वळी आ क्षमाभृत्-राजा छतां तेणे साधु एवा धर्मरुचिना करनुं जे छेदन कयु, तेथी मारुं चित्त चितानी जेम बळे छे. आ मंत्री धर्मरुचि सदाचारी, गुणधारी, निरंतर निर्विकारी, सुविचारी, पृथ्वीमां साररूप अने मूर्तिमान् धर्मना जेवा छे तेओने जे आ कलंक लाग्युं, ते धर्मने ज कलंक लाग्युं छे. जिनधर्महीलनातोऽनन्तसंसारता नृणां ।।५५१।। मनुष्योने जिनधर्मनी हीलना करवाथी अनंत संसारपणुं प्राप्त थाय छे. जगतमां मनुष्यो अज्ञानथी अंध छे अने दैत्यो दुष्ट हृदयवाळा छे, परंतु जे देवताओ छे, ते ज फक्त विज्ञाता छे. तो हमणां आ जिनशासननो अधिष्ठाता अने पालक कोई देव हशे के नहीं, के जेणे आवीने आ
श्री विमलनाथ चरित्र - तृतीय सर्ग
177
| SR No. | 005931 |
| Book Title | Vimalnath Prabhunu Charitra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jayanandvijay |
| Publisher | Guru Ramchandra Prakashan Samiti |
| Publication Year | |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |