________________
भावतत्त्वना स्वरूप उपर चंद्रोदरनी कथा नहि. एक वखते तेणीनी माता रत्नसुंदरीए तेणीने एकांते पूछ्युं, त्यारे तेणीए पोताना हृदयमा रहेला विचारने अमृत जेवी वाणीथी जणाव्यो, "माता, विवाहनी वात कोने न गमे? पण मारे माटे जे कारण छे, ते सांभळ. जे पुरुष राधावेध करी सके तेवो होय अने एक ज पत्नीमां प्रेमी रहे तेवो होय, तेवा पुरुषने हुं वर करवाने ईच्छं छं. ते सिवाय कदि इंद्र होय तो पण हुं तेने वर करवा ईच्छती नथी. एवी जातना विद्वान् अने प्रौढ पुरुष उपर मारुं मन रुचे छे, परंतु तेवो कोई पुरुष हुँ जोती नथी, एटलुं हुं संतोष धरीने बेठी छं." पुत्री कलावतीनो आ विचार राणी रत्नसुंदरीए राजाने जणाव्यो, ते उपरथी राजा रत्नसेन जरा खुशी थयो अने चेतनवाळो बन्यो. पछी तेणे पोताना चित्तमां लांबो काळ विचार कर्यो के, "सद्बुद्धिवाळो चंद्रोदर कुमार राधावेधनी कृतिने सारी रीते जाणे छे, तेना जेवो कोई सदाचारवाळो कुमार आ पृथ्वी उपर बीजो नथी, तथापि स्वयंवरनी अंदर बीजा प्रवीण राजकुमारो बेठा होय, ते वखते राधावेधने साधवाथी कुमार चंद्रोदरनी प्रतिष्ठा थाओ." आवं विचारी राजाए सुविचारी लोकोनी साथे एकमत थई राजकुमारोने बोलाववाने सर्व स्थळे घणा दूतो मोकल्या छे. अने मने भेट साथे आपनी पासे मित्रबुद्धिथी मोकल्यो छे. तेथी कामदेवने जीतनारा एवा आपना कुमारने जलदी त्यां मोकलो." दूतना आ वचन सांभळी राजा हर्षनो उत्कर्ष पामी गयो अने तरत ज तेणे लाखो दक्षपुरुषोमां शिरोमणिरूप एवा चंद्रोदर कुमारने आज्ञा करी. राधावेध करी पाणिग्रहण करवामां उत्कंठावाळो पण पिताना वचनथी जरा शरमायेलो चंद्रोदर कुमार सैन्य साथे चाली नीकल्यो. अनुक्रमे उत्तम द्रव्यना समूहथी भारे एवी पृथ्वीने ओळंगतो निर्विघ्ने कांपिल्यपर नगरनी समीपे आवी पहोंच्यो. राजा रत्नसेन पोते दूर सुधी सामो आवी अने आदरथी मान आपी कुमारने वरनी योग्यता प्रमाणे मान आप्युं. इंद्रना जेवा पराक्रमवाळा बीजापण राजपुत्रो दूतोना बोलाववाथी मदसहित (हर्ष प्रकर्ष पूर्वक) त्यां आवी पहोंच्या. राजाए कलशोनी श्रेणीथी युक्त अने तोरणमालाए सुशोभित एवो एक मंडप आदरथी कराव्यो. ते मंडपनी अंदर उदार, शृंगार करेला बळवाळा अने मनोहर कोटी गमे कुमारो आवी शुभ आसन उपर बेठा, तेमनी वच्चे रहेलो अनेक कलावाळो चंद्रोदर कुमार चंद्रनी जेम शोभवा लाग्यो अने बीजा कुमारो तेनी फरता ताराओनी जेम प्रकाशवा लाग्या, ते मंडपमा एक यंत्र शणगारीने राखवामां आव्युं हतुं. तेमां बे चक्रो बनावेला हता, ते चक्रोने आठ आरा हता अने ते स्तंभनी साथे बांध्या हता, ते वाम दक्षिण फरता हता, तेनी उपर एक श्री विमलनाथ चरित्र - तृतीय सर्ग
165