________________
भावतत्त्वना स्वरूप उपर चंद्रोदरनी कथा नाश करनार कर्मो पुरुषोने नरकनी समीप लई जाय छे, छतां पण स्मरण करेला सुकृतना अध्यवसायरूपी योद्धाओ तेमनुं रक्षण करे छे. ते शुद्धबुद्धिरूप जीवने दृष्टिना दानथी जे केटलोक काळ सुखे राख्यो हतो, ते सम्यक्त्वना दानथी सौधर्म वगेरे देवलोकमां तेनी स्थिति समजवी. पछी जे तेने मार्गवडे निर्वृतिपुरीमां पहोंचाड्यो, ते यति धर्मना मार्गवडे पांचमी गतिमां गयो, एम समजवं. जे ते मार्गे दावानळ कहेवामां आव्यो, ते क्रोध, पर्वत कह्या ते अहंकार मान अने वांसनी जाल कही ते दुःख श्रेणीने आपवामां समर्थ एवी माया समजवी. जे खाई कहेवामां आवी ते पूरण (लाभ)थी भरेलो छतां दुःखे पुराय तेवो लोभ समजवो अने जे द्विज कह्यो ते मनोरथ हतो, एम विद्वाने सदा समजवू. हे राजा, जे स्वादिष्ट फळो अने मधुर जल कह्या हता, ते अशुद्ध अन्नपान समजवां. जे बावीस चोरो कहेवामां आव्या, ते बावीस परिषहो जाणवा. जे बे वाघ अने सिंह कह्या ते राग अने द्वेष समजवा. जे नीरस कह्यं ते कल्प-अन्न (प्रासुक अने निर्दोष भोजन) समजq. देहनो अभाव थवाथी शिव-कल्याणरूप थवाय छे. ते पछी जरा, व्याधि, मरण भय, पराभव अने मानसिक पीडाथी उत्पन्न थयेली बाधा थती नथी फक्त प्रणाम करवाथी जेणे आवं सुख बनावी आप्यु, तेवो लोकनाथ रूप धर्म जो सर्वथा आराध्यो होय, तो आ लोकमां शुं न आपे?" आ सांभळी राजा बोल्यो, हे साधु, प्रिया सहित एवा मने तमे धर्मध्याननी शिक्षा आपो के जेथी हं तेने आदरथी करूं. ।।२१०।।
मुनि विचार करीने बोल्या, "हे राजन्! आ संसारमा साररूप एवा धर्मकर्मना हजारो उदार प्रकारो छे, तेओनी अंदर पंचपरमेष्ठी प्रत्ये नमस्कारनो प्रकार सर्वथी सुगम अने उत्कृष्ट छे. ते नमस्कार मंत्र आ लोक तथा परलोकमां ईच्छित फल आपनार अने सर्व मंत्रोनो नायकरूप छे; ते मंत्रथी सर्व विपत्तिओ लय पामी जाय छे. सर्वसंपत्तिओ प्राप्त थाय छे अने अंतरायो क्षय पामी जाय छे, तेमां कोई जातनी भ्रांति नथी." हे सुंदर! तुं प्रिया साथे ते पंचनमस्कार मंत्रआदरथी स्मरण कर के जेथी पापने हरनारो ते मंत्र तने प्रिय वस्तुओ आपे. प्रथम पवित्र थईने पवित्र स्थानमा स्थिर आसन उपर बेस. अंगने धोयेलां वस्रोथी ढांकतुं अने पूर्व अथवा उत्तर तरफ मुख राखQ. बंने होठ भेगा राखी अने पोताना नेत्रो नासीकाना अग्र भाग उपर ठरावी प्रमाद रहित थई मौन धरी दांतवडे दांतनो स्पर्श कर्या सिवाय आंगळीना अग्र भागने 'मेरुना उल्लंघनने अने 1. नख अडकाया वगर अने मेरुनु उल्लंघन कर्या वगर शुद्धभावी सूत्रनी नवकारवाळी वडे
जाप करी शकाय. तेमज हृदयमा नवपदनी स्थापना करी तेमां स्थिर दृष्टि राखीने पण करी शकाय छे.
श्री विमलनाथ चरित्र - तृतीय सर्ग
156