________________
अहिंसा उपर अमरसिंहनी कथा कुमारे कडं. "समस्याना पद उपरथी हृदयनो आशय जाणी शकाय छे; तेथी तमे सर्वे दर्शनवाळाओने बोलावो; पछी आपणे समस्या- पद आपी परीक्षा करीए." पछी राजाए तत्काळ माणसो मोकली सर्व दर्शनीओने बोलाव्या कुमार अमरसिंहे तेओनी आगळ समस्याना बे पदो नीचे प्रमाणे कह्या.
पुरा भ्रमन्त्या अपि वारवध्वाः स-कुण्डलं वा वदनं न वेत्ति । अर्थात् - कोई वारांगना आगळ ज फरती हती, तो पण तेणीनुं ज वदन कुंडळवाळू छे के नहि? ते जाणवामां आव्युं नहीं.
आ वाक्य सांभळीने कोई विद्वाने ते समस्या नीचे प्रमाणे पूर्ण करीचक्षूनिविष्टं स्तनमण्डलेऽस्या स्तेनैव न ज्ञातमिदं हि सम्यक् ।।
ते वारांगनाना स्तनमंडळ उपर तेणे पोताना चक्षु स्थापित करेला तेथी पोतानी आगळ फरती एवी वारांगनानुं वदन कुंडळवाळु छे के नथी ते सारी रीते तेणे जाण्यु नहीं. बीजा अन्यदर्शनीओए ते राजकुमारनी आगळ तेवी रीते श्रृंगाररस विराजित एवी ते समस्या रसना आवेशथी कही संभळावी आ वखते कोई भवितव्यताना योगे पेला बकराना पूर्व भवने जाणनारा दयाळु उत्तम मुनि त्यां आवी चड्या. अमरसिंह कुमारे तेमनी आगळ ते समस्यानां पद पूछयां, एटले समतारूपी अमृतना सागरमां क्रीडा करवामां गजेंद्र समान ते महामुनिए ते समस्यानी पूर्ति नीचे प्रमाणे कही संभळावी.
मार्गेऽत्र तु स्थावर जीवरक्षा व्याक्षिप्त चित्तेन मया न दृष्टम् ।
पुरो भ्रमन्त्या अपि वारवध्वाः स-कुण्डलं वा वदनं न वेत्ति ।।१।। .. "आ मार्गमां स्थावर जीवोनी रक्षा करवामां मारुं हृदय एवं आतुर हतुं के, जेथी मारी आगळ फरती एवी वारांगनानुं वदन कुंडळवाळु छे के नहीं, ते मारा जोवामां आवी शक्युं नहीं." आ सांभळी कुमारे का, "हे राजा, आ मुनिना चरणना धोवणजळथी रोगनी शांति थशे, तेमां संशय नथी." पछी ते भानु राजाए पोतानी जाते ते साधुने उत्तम आसन उपर बेसाडी तेना बंने चरण प्रासुक जळथी धोया. 'भानुना करस्पर्शथी साधुनुं चरणकमळ जे लक्ष्मीवाळं थयु, ते घटे छे, परंतु ते उपर जळY सिंचन थतां पण ते पंक-कादवने हरनारु 1. भानु सूर्यना करस्पर्शथी-किरणोना स्पर्शथी कमळ लक्ष्मी (शोभा) वाळु थाय, ते घटित
छे. परंतु ते जळना सिंचनथी कमळ कादवने हरनारुं न थयु. पक्षे भानु राजाना करस्पर्शथी-हस्तस्पर्शथी मुनिनु चरणकमळ सुशोभित बन्युं अने ते चरणपंक-पापरहित छे, एटले तेथी जळवडे पंकने धोवानुं कांई हतुं ज नहीं. श्री विमलनाथ चरित्र - द्वितीय सर्ग
117