Vimalnath Prabhunu Charitra

SR No.: 005931
Original Sutra Author: N/A
Author: Jayanandvijay
Publisher: Guru Ramchandra Prakashan Samiti
Total Pages: 378
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 7 MB

Page 122

शीलव्रत उपर शीलवतीनी कथा शीलवतीनां आ वचनो सांभळी अजितसेन बोल्यो, "प्रिये, ते जे हित करनारी महासतीओ कही, तेओनी साथे बीजी स्त्रीओ स्पर्धा करे, तो ते माननी ग्लानिने ज पामे ते नक्की समजवू. सुख प्राप्त थतां चणोठी पण सुवर्ण साथे तुलनाने पामे छे, परंतु जो ते अग्निनो संताप प्राप्त करे, तो ते भस्म थई जाय." शीलवती बोली, "हे स्वामि, तमे जे कडं, ते उपमान छे, पण जो तेने उपमेय साथे तपावीए तो ते 'अमान कहेवाय छे. एक तो मारा पिताए मने आपेल छे अने बीजी तमे मने आपेल छे. ए रीते अमूल्य रत्ननो योग थवाथी मारामां बे रीते सुवर्णता रहेली छे. जे विषगर्भा छे. जेनुं मुख काळु छे, बीजे बधे जेनामां रक्तता छे अने जाड्यरक्षाने माटे वा-नरोनी साथे जेनी संगति छे, तेवी चणोठी मारी समान होई शके नहीं. अर्थात् मने चणोठीनी उपमा घटे नहीं. जेम शेषनागनी फणामांथी रत्न लेवाने समर्थ कोण छे? तेम मारा अंगनो स्पर्श करवाने समर्थ कोण छे? लक्ष्मीना लाभवाळा अने सुख समृद्धिने अनुभवता एवा तमारे ए विषे शरीरने सदा पीडा आपनारी फीकर करवी नहीं. हे विभु सत्पुरुष एवा तमने जो मारी वाणी उपर विश्वास आवतो न होय; तो आ एक विशाळ पुष्पमाळा ग्रहण करो. जो सत्सूत्र अने सुमनस्ने आश्रित एवं मारुं शील ग्लानि वगरनु-अखंडित रहेशे, तो आ माळा पण ग्लानि वगरनी-करमाया वगरनी ज तमारा कंठमां सदा रहेशे." आ प्रमाणे कही सदा शीलमां अम्लान अने अशीलमां म्लान थनारी ते माळा शीलवतीए पोताना स्वामीना कंठमां पहेरावी दीधी. पछी कंठमा रहेली ते अम्लान पुष्पमाळाथी जेनो देह अलंकृत छे एवो मंत्री अजितसेन निश्चिंत थई राजानी साथे चाली नीकल्यो. राजा अरिदमन केटलेक दिवसे 'प्रत्यंत देशनी पासे आव्यो. ते देशमां जाति वगेरेनां पुष्पो थतां न हतां. एक वखते मंत्री अजितसेनना कंठमां अम्लान पुष्पमाळा जोई राजाए पूछ्युं, "मंत्रिन् आ चंपा वगेरे पुष्पोनी 1. अमान-मान रहित अथवा अप्रमाण. 2. सुवर्ण सारोवर्ण-रंग अथवा उंची जात. कहेवानो
आशय एवो छे के, हुं पिता तरफी पण सारा वर्ण-उंचा कुळवाळी छु अने तमारा तरफथी पण सारी कुळवाळी छु. ते बंने रीते मारामां सुवर्णता छे. पक्षे सुवण-सोनापणुं छे. ते अमूल्य रत्ननी युक्तिथी एटले अमूल्य रत्नरूप एवां तमारी साथे जोडावाथी मारी सुवर्णता सार्थक थई छे. रत्ननी साथे सुवर्ण जडाय छे. 3. चणोठी-विषगर्भा-अंदर झेरवाळी छे. तेनुं मुख काळ छे अने बीजे बधे राती होय छे, वानर-वांदराओ जाड्य रक्षा-टाढमांथी पोताचं रक्षण करवाने तेने अग्निरूप धारी तेने पासे तापवा आवे छे, पक्षे जे स्त्री अंदर हृदयमां विषगर्भा-झेरना जेवी, काळु मोढुं करनारी अने बीजा नरनी उपर रक्त थई पोतानी जडता राखवाने संगति करनारी छे, तेवी स्त्रीना जेवी हुं नथी. 4. प्रत्यंतदेश-पडोशनो देश. ( नजदीकनो देश)
श्री विमलनाथ चरित्र - द्वितीय सर्ग
92