________________
૧૧૬
ગુજરાતી ભાષાનું બૃહદ્ વ્યાકરણ શનિ-ખાણ
મહિષી-ભેંસ નતિગત
મુષ્ટિમૂઠ થિ-ગાંઠ
રનિ-રેન ચતુર્થી-ચોથ
રાત્રિ-રાત જ્ઞાતિ-જાત
રીતિ-રીત ધૂઢિ-ધૂળ
વર્તિ-વાટ પત્તિ-પંગત
વિપત્તિ-વિપત પતિ-પદ્ધત
વેઝિ-વેલ વૃદ્ધિ-ભૂજ- ૪
શુટી-સૂંઠ મિત્તિ-ભીંત
અન્ય ૩ને આ રમશુ–મહુ-મૂછ બે જાતિના શબ્દ–
કેટલાક શબ્દ એથી વધારે જાતિમાં વપરાય છે. એવા તત્સમ શબ્દ વિષે અગાઉ કહ્યું છે. તદ્ભવ શબ્દ-સંસ્કૃત, ફારસી, વગેરે– નીચે પ્રમાણે છે
નર ને નારી૦માં–
ધ, તપાસ, તંબાકુ, ચા, વગ, વખત, ચાલ નર ને ના ૦માં– માણસ, ખર્ચ, ઘુંટણ, નાટક (નરમાં કેટલાક વાપરે છે.) નારી, ને નાન્યમાં– સેપારી, જઈ
