________________
No
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ
• હવે આ વૃક્ષમાં શે વિશ્વાસ મુકાય! [८६] क्वचित्प्राज्यं राज्यं वचन धनलेशोऽप्यसुलभः ।
क्वचिज्जातिस्फातिः कचिदपि च नीचत्वकुयशः ।। क्वचिल्लावण्यश्रीरतिशयवती क्यापि न वपुः । स्वरुपं वैषम्यं रतिकरमिदं कस्य नु भवे ॥११॥
કઈ પાસે વિશાળ રાજ્ય અદ્ધિ છે તે કયાંક ન પૈસો પણ મેળવી મુશ્કેલ બન્યું છે,
કેઈ કુળવાન નબીરે છે તો કોઈ નીચ-કુળના કલંકની કાળી ટીલીવાળો દેખાય છે;
ક્યાંક રૂપ લાવણ્યની છોળો ઉછાળા મારે છે તે ક્યાંક કૂબડું કંગાળ શરીર છે જાણે શરીર જ નથી !
આ વિષમતાભર્યા સંસારના સ્વરૂપમાં કેને રતિ થાય તેવું છે ! [૮૭] ફોદામ: વામ: વનતિ પરિપંથી ગુમહી–
मविश्रामः पार्थस्थितकुपरिणामस्य कलहः ॥ बिलान्यन्तःकामन्मदफणभृतां पामरमतं । वदामः किं नाम प्रकटभवधामस्थितिसुखम् ॥१२॥
પામર પુરૂષને સંસાર ગૃહમાં રહેવાનું જે પ્રકટસુખ મનપસંદ બન્યું છે તેને અમે શી રીતે સુખ કહીએ? કેમ કે....
એ ઘરમાં તે અત્યન્ત ઉછૂખલ એવો કામ શત્રુ, ગુણ–પૃથ્વીને ઊખેડી નાંખવા મથી રહ્યો છે
