________________
૪૬૮
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ
=
હોય તે કેવળજ્ઞાન ઊભું ન જ રહે ! અહે! આ તે કેવી ઢંગધડા વિનાની વાતે !૨૮ ૧
[૮૫] માહિતિતતો મોલો, મિસિવ:
कदाग्रहं विमुच्यैतद्भावनीयं मनस्विना ॥१८८॥
એટલે ગૃહિલિંગાદિ કે યથાજાતદશા-કેઈથી પણ મક્ષ થવાને નિયમ નથી.
નિયમ એટલે જ છે કે ગમે તે લિંગમાં કે દશામાં હોય પણ જે ભાવલિંગ-રત્નત્રય હોય તે જ મેક્ષ છે અન્યથા નહિ જ. માટે “યથા જાતદશામાં જ મેક્ષ થાય.” એ કદાગ્રહ ત્યાગીને ઉક્ત યથાર્થ સ્થિતિને જ મનસ્વી પુરુષે વિચારવી જોઈએ. [૮૬૬) શુદ્ધયો થાત્મા વો મુ તિ સ્થિતિ: |
न शुद्धनयतस्त्वेष बद्धयते नापि मुच्यते ॥१८९॥
પણ આ બધી વાત અશુદ્ધનિશ્ચયનયથી સમજવી. કેમકે તેના હિસાબે આત્મા પિતાના ભાવથી બંધાય કે મુકાય. શુદ્ધનિશ્ચયનયથી તે આત્મા કશાયથી બંધાતે નથી અને મુકાતે પણ નથી.
અહીં આત્માને મેક્ષતત્વથી ભેદવિચાર પૂર્ણ થયે. એની સાથે આત્માનું અજવાદિ આઠેય તત્વથી ભેદનિરૂપણ પૂર્ણ થયું.
૨૮૧. શાસ્ત્ર વાર્તા –પૃ. ૨૯૩૩ સ્તબક ૮ મે શ્લેક, ત્રીજો