________________
૪૩૬
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રા
ભોગપ્રાપ્તિ કરે એટલે અકૃતાગમ દોષ આવે. એટલે દાન હરણની ક્રિયાથી ધર્માંધમ થાય એ વાત યાગ્ય જ નથી. [૭૮૩] મિન્નામ્યાં મવિત્તાધિ—પુનજામ્યાં ચ તે જીત:।
स्वत्वापत्तिर्यतो दानं, हरणं स्वत्वनाशनम् ॥१०६ ॥ નિશ્ચયનય કહે છે કે જે ભાજન, ધન વિગેરે પદાર્થા આત્માથી તદ્દન ભિન્ન પુદ્ગલા છે એ આત્માના–પેાતાના અને શી રીતે ? અને જો એ પુદ્ગલે આત્માનાં ન બને તે આત્મામાં એ પુદ્ગલેાનુ સ્વામિત્વ અને પુદ્ગલામાં આત્માનુ સ્વત્વ પણ ન ઘટે. હવે જો એ પુદ્ગલેામાં આત્માનુ સ્વત્વ જ નથી તે પછી પુદ્ગલેાનુ દાન એ તે સ્વત્વાપાદ સ્વપ છે અને હરણુ એ સ્વવનાશસ્વરૂપ છે. એ એ ય દાન હરણ ઘટે જ નહિ. એટલે પરભાવનાં દાન હરણનું કર્તૃત્વ આત્મામાં ઘટી શકતું જ નથી.
[૭૮૪] મદ્યિાચતદાન હળવાશરીરમ્ |
पुरुषाणां प्रयास: क- स्तत्रोपनमति स्वतः ||१०७ ||
#
.
વળી જીવના તેવા તેવા શુભાશુભ કર્મોના ઉદયને લીધે જ બીજા ઉપરની અનુગ્રહબુદ્ધિથી જીવ પેાતાને જ પોતાના શુભોપયેાગનું દાન કરે છે અથવા તેા ખીજા ઉપરની ઉપઘાત બુદ્ધિથી પાતે જ પાતાના શુભોપયાગનું હરણ કરે છે.
આમ કાંયને લીધે જ તે દાન હરણ ક્રિયા સ્વતઃ
