________________
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ
રે! આત્માને ન માનનાર કદાગ્રી નાસ્તિકને આ નયગર્ભિતવાણીના દણ્ડના પ્રહાર કરવા છ્તાં જો તે આત્માને ન માને તેા પછી હદ થઈ ગઈ ! હવે તે તેની ઉપેક્ષા જ કરવી જોઈ એ.
[૬૭૦] ત્રનાòવિધુતારાવ
૩૭૬
ज्योतिषां प्रसरतामवकाशः ।
ध्यानभिन्नतमसां मुदितात्म
ज्योतिषां तदपि भाति रहस्यम् ||७||
જ્યાં સૂર્ય, ચન્દ્ર અને તારલાઓની કે ટમટમતા દીપકાની ચામેર ફેલાએલી એવી પણ જ્યાત પહેાંચી શકતી નથી ત્યાંનુ પણ રહસ્ય તે ધ્યાની મહાત્મા જ પામી શકે છે. જેમણે એ ધ્યાનથી અંધકારને ભેઢી નાંખ્યો છે અને જેમની આત્મજ્યોત આબેહૂબ ઝળકી ઊઠી છે.
[૬૭] યોગયત્યમિતાøવિદ્યુત્ત્તાં,
प्रेयसीं शमरतिं त्वरितं यत् ।
ध्यानमित्रमिदमेव मतं नः,
किं परैर्जगति कृत्रिममित्रैः ||८||
રે! અમારે હવે જગતના નકલી મિત્રાનું શું કામ છે? અમારે તે આ ધ્યાનમિત્ર જ બસ છે કે જે અનતકાળથી રીસે ભરાએલી, દૂર-સુદૂર ચાલી ગએલી અમારી શમતિ નામની પત્ની સાથે એક પળમાં જ સુભગમિલન કરાવી આપે છે.
