________________
છેલ્લી મજલ!
સિલિયન ગઢમાં દાખલ થયો કે તરત તેને ઓળખીતે એવો પહેલો માણસ તેને ભટકાયો તે નવો નાઈટ થયેલો સર નિકોલસ બ્લાઉટ. તેણે તરત જ ટ્રેસિલિયનને કહ્યું, “અલ્યા તું તે દરબારી છે કે ગામડિયો ગમાર! તારે રાણીજીની હાજરીમાં રહેવાનું હોય, કે આમ બહાર ભટક્યા કરવાનું? તારી કેટકેટલી તપાસ થઈ રહી છે, અને રાહ જોવાઈ રહી છે – ત્યારે તું ઘોડા ઉપર બેસી, કોઈ છછુંદરને ગળે વળગાડી ધવરાવતે હોય એમ બહાર ક્યાંકથી ટહેલતે આવે છે!”
“કેમ, કેમ, શી વાત છે?” ટ્રેસિલિયને ડિકીને નીચે ઉતારી પતે ઘોડા ઉપરથી નીચે ઊતરતાં પૂછ્યું.
શી વાત છે તે તે કોઈ જાણતું નથી; તથા બીજા દરબારીઓની જેમ મને ગંધ ઉપરથી પણ કશું પારખી કાઢતાં આવડતું નથી. પણ લોર્ડ ઑફ લિસેસ્ટર અચાનક બહારથી મારતે ઘોડે આવ્યા અને રાણીજીની મુલાકાતની માગણી કરતા અંદર ગયા. રાણીજી, બë અને વૉલ્લિધામ સાથે એકાંત ઓરડામાં વાત ચલાવે છે, અને તેને બોલાવવાનું તાકીદનું ફરમાન થયું છે.”
“ખરી વાત છે!” રેલે તરત જ ત્યાં આવીને કહેવા લાગ્યો; “સિલિયન, તમારે અબઘડી રાણીજીની સમક્ષ હાજર થઈ જવું જોઈએ.”
બ્લાઉંટે પોતાના નવા જોડા પહેરીને ટ્રેસિલિયનને રાણીજી સમક્ષ હાજર થવાની હિતચિંતક સલાહ આપી; પણ ટ્રેસિલિયને તે આભારપૂર્વક નકારી અને કહ્યું, “આ છોકરો નાસી ન જાય એની કાળજી રાખજો – અલબત્ત એની ઘણી માયાળુતાથી સંભાળ રાખજો – તેના ઉપર ઘણી ઘણી વાતને આધાર છે.” એટલું બ્લાઉટને ભાળવી, ટ્રેસિલિયન તરત જ ચેલેની પાછળ પાછળ ચાલતો થયો.
૩૦૬
