________________
રાણુઓને પ્રવેશ
૨૩૭ છે; ત્યાં એક ભાગ્યદેવી પ્રગટ થઈને કવિતામાં રાણીજીનું ભવિષ્ય ભાખશે. મેં એ ચરણે જોયાં છે. કશો ચમત્કાર એમાં નથી; માત્ર વખાણો જ ભરેલાં છે. રાણીજીને એ જાતનાં કવિતા એટલાં બધાં આજે સાંભળવા મળ્યાં છે કે, તે કંટાળી જઈને મને કહેતાં હતાં કે, “આ બડબડાટ સાંભળીને તો મારા કાન બહેરા થઈ જવા આવ્યા છે.'
લો રાણીજીએ એને કહ્યું હતું! સાંભળો વાત! ભગવાન, ભગવાન, દુનિયાનું શું થવા બેઠું છે!” બ્લાઉન્ટ ગણગણી ઊડ્યો.
પણ એટલામાં તો ટોળાએ મોટો જયધ્વનિ પોકાર્યો અને તે પંક્તિબંધ ઊભેલા પહેરેગીરે, સંરક્ષક વગેરેની હરોળો મારફતે આખા ગઢમાં પહોંચી ગયો. અર્થાત્ રાણીજીએ કેનિલવર્થ-ગઢના બહારના ખુલ્લા પાર્કમાં પ્રવેશ કર્યો હતો. તે જ વખતે આખા ગઢમાં ઠેર ઠેર ગોઠવી રાખેલા ઢોલ-રણશિંગાવાળાઓએ તુમુલ અવાજ કરી મૂક્યો.
હવે પ્રકાશને એક મોટો સતંભ આગળ ને આગળ વધતો ગયો અને છેવટે ગૅલરી-ટાવર તરફ આવી પહોંચ્યો, જ્યાં આગળ અર્લ ઑફ લિસેસ્ટરના માણસો અને રેલ વગેરે ઊભા હતા. હાથમાં જાડી મીણની સળગતી મશાલવાળા બસોએક ઘોડેસવારો રાણીજીના સરઘસને પ્રકાશિત કરી રહ્યા હતા.
- રાણીજી દૂધ જેવા શ્વેત ઘોડા ઉપર પોતાનું ચમકતું ઝવેરાત પહેરી સો સો રાજાઓની પુત્રીની અદાથી બિરાજ્યાં હતાં. તેમની પાછળની તેમના રસાલાની બાનુઓ પણ ખૂબ જ દેદીપ્યમાન હતી; જોકે, રાણીજી કરતાં કોઈને ભપકો કે સદર્ય વધી ન જાય, એની પૂરી કાળજી રાખવામાં આવી હતી. અલબત્ત, પુરુષ દરબારીઓને જેટલો વધુ ઠાઠ કરવો હોય તેટલો કરવાની છૂટ હતી.
લિએસ્ટર, જરીનાં વસ્ત્ર અને આભૂષણથી સજજ સુવર્ણમૂર્તિ જેવો ચમકતે, કાળા ઘોડા ઉપર સવાર થઈ રાણીજીને જમણે હાથે હતો. તેણે એ ઘોડો આ સવારી માટે જ મોટી કિંમત આપીને ખરીદ્યો હતો. આખા યુરોપમાં પ્રસિદ્ધ થયેલા અમુક ગણતરીબંધ પાણીદાર અોમાંનો એ એક ગણાતો હતો. અને લિસેસ્ટર પોતે એ કુશળ ઘોડેસવાર ગણાતો કે, તે ઘોડો અને તેને સવાર અત્યારે એકબીજાને જોબ આપી રહ્યા હતા.
